από Ερρίκος Φινάλης

Μια βδομάδα πριν το ιταλικό δημοψήφισμα, ο Δρόμος επανέρχεται για πολλοστή φορά* στο θέμα αυτό, το οποίο τώρα αρχίζουν να «ανακαλύπτουν» τα υπόλοιπα ελληνικά ΜΜΕ… Και ο λόγος είναι ότι το δημοψήφισμα της επόμενης Κυριακής 4 Δεκεμβρίου θα χρωματίσει αποφασιστικά τις εξελίξεις όχι μονάχα στην Ιταλία αλλά σε ολόκληρη την παραπαίουσα Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν μάλιστα ληφθεί υπόψη ότι αυτή η κρίσιμη μάχη διεξάγεται μετά την επικράτηση του Brexit και την ήττα των Δημοκρατικών στις ΗΠΑ (δηλαδή άλλες δύο εκδηλώσεις της γενικευμένης δυσαρέσκειας που διαπερνά τις δυτικές κοινωνίες και, λόγω της απουσίας ή συνθηκολόγησης της όποιας Αριστεράς, εκφράζεται με τον πλέον στρεβλό τρόπο), γίνεται κατανοητή η διεθνής σπουδαιότητά της. Μια δύσκολη αλλά όχι εντελώς απίθανη επικράτηση του «όχι» θα επιβεβαιώσει την αδυναμία της Κεντροαριστεράς να παίξει αποτελεσματικά το ρόλο της, αυτόν του «προοδευτικού» (και άρα «κατευναστικού», σε αντίθεση με τη Δεξιά) υπηρέτη των πιο αντιδημοκρατικών και ακραία νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Και ταυτόχρονα θα δώσει κουράγιο στους λαούς που αγωνίζονται για να εξακολουθήσουν να υπάρχουν ελεύθεροι!

Ο Ρέντσι πόνταρε τα πάντα στον Ομπάμα, και τον υποστήριξε εναντίον του Τραμπ. Ο πλανητάρχης του ανταπέδωσε, καλώντας (και αυτός, όπως και οι υπόλοιποι δυτικοί ηγέτες) πριν ένα μήνα τους Ιταλούς να ψηφίσουν «ναι» στο δημοψήφισμα της 4ης Δεκεμβρίου. Και μετά… βγήκε ο Τραμπ. Οπότε ο συνεπής κεντροαριστερός άρχισε να μιμείται τον… τραμπικό λαϊκισμό, με διαβεβαιώσεις του τύπου «όχι ψηφίζουν οι παλιές χρεοκοπημένες κάστες»!



Βρώμικο παιχνίδι για να αποτραπεί ένα λαϊκό «όχι» στο επερχόμενο δημοψήφισμα

Το ιταλικό Σύνταγμα στο άρθρο 1 ορίζει ότι «η Ιταλία είναι μια λαοκρατική Δημοκρατία θεμελιωμένη στην εργασία» και διασφαλίζει τη λαϊκή κυριαρχία. Στο άρθρο 3 εγγυάται «ίση κοινωνική αξιοπρέπεια», απαγορεύει τις διακρίσεις λόγω φύλου, φυλής, γλώσσας, θρησκείας, πολιτικών πεποιθήσεων, προσωπικής κατάστασης και κοινωνικής θέσης», και ορίζει ότι «είναι καθήκον της Ιταλικής Δημοκρατίας να άρει τα εμπόδια οικονομικής ή κοινωνικής φύσης που περιορίζουν την ελευθερία και την ισότητα των πολιτών». Στο άρθρο 4 όχι μόνο αναγνωρίζει «το δικαίωμα όλων των πολιτών στην εργασία», αλλά προσθέτει ότι «η Ιταλική Δημοκρατία προωθεί τις συνθήκες που καθιστούν ενεργό αυτό το δικαίωμα».

Με δυο λόγια, πρόκειται για ένα Σύνταγμα που, καθώς υιοθετήθηκε μετά την ήττα του φασισμού, καταγράφει έναν ευνοϊκό συσχετισμό υπέρ των λαϊκών δυνάμεων. Μ’ αυτήν την έννοια, ναι, είναι αναχρονιστικό, όπως υποστηρίζει ο Ρέντσι και όλα τα εγχώρια και διεθνή συστημικά κέντρα – από τους βιομήχανους και τους τραπεζίτες ως τον Ομπάμα και την Ε.Ε. που έχουν ταχθεί υπέρ του «ναι» στο επερχόμενο δημοψήφισμα. Το ισχύον Σύνταγμα μπορεί να είναι λοιπόν «αναχρονιστικό», αλλά σίγουρα δεν είναι «δυσλειτουργικό», όπως διατείνεται ο Ρέντσι. Αντίθετα, το πρόβλημα του ιταλικού Συντάγματος, στην πραγματικότητα, είναι ότι ποτέ δεν εφαρμόστηκε – και ιδίως οι διατάξεις που αναφέρονταν στην έμπρακτη άρση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων, της έμπρακτης διασφάλισης του δικαιώματος στην εργασία κ.λπ.

Η υποτιθέμενη δυστοκία της νομοθετικής εξουσίας, που τάχα εμποδίζει την κυβέρνηση να είναι αποτελεσματική («κεντρικό» επιχείρημα της καμπάνιας του Ρέντσι), είναι απλά ένα μεγάλο ψέμα. Το αποδεικνύει για παράδειγμα η… αστραπιαία υπερψήφιση του Jobs Act, του νόμου που έφερε ο Ρέντσι και απορρυθμίζει πλήρως τις εργασιακές σχέσεις. Οι ρυθμοί χελώνας παρατηρούνται μόνο σε νόμους που πρέπει να υιοθετηθούν μετά από τα «δημοψηφίσματα λαϊκής πρωτοβουλίας» (άλλος ένας αναχρονισμός την άσκηση του οποίου ο Ρέντσι φιλοδοξεί να καταστήσει πρακτικά αδύνατη).

Ακόμη και ο Μπερλουσκόνι δουλεύει για τον Ρέντσι…

Σήμερα ο Ρέντσι (σημειωτέον, δεν έγινε πρωθυπουργός μετά από εκλογές, αλλά αντικατέστησε τον Λέτα μετά από εσωκομματικό παλατιανό πραξικόπημα) αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα που ο ίδιος διόγκωσε με την αλαζονεία του. Κερδίζοντας τις ευρωεκλογές του 2014 με 40,8%, και παραγνωρίζοντας το γεγονός ότι σ’ αυτές σχεδόν το 50% των πολιτών ακολούθησε απορριπτική στάση (αποχή, άκυρο, λευκό), νόμισε ότι είναι απόλυτος κυρίαρχος του πολιτικού παιχνιδιού. Έτσι, εμφανιζόμενος ως μέγας εκσυγχρονιστής και ποντάροντας σε μια οικονομική ανάκαμψη που δεν ήρθε ποτέ, αποφάσισε να προωθήσει μια αντιδραστική συνταγματική «μεταρρύθμιση» την οποία πολλοί προκάτοχοί του μάταια επιχείρησαν. Πέρυσι τέτοια εποχή, ήταν σίγουρος ότι θα πετύχει.

Σταδιακά όμως ο περίπατος άρχισε να γίνεται εφιάλτης. Τα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών ήταν το πιο πρόσφατο χαστούκι για τον φέρελπι κεντροαριστερό ηγέτη. Τώρα πια το ενδεχόμενο επικράτησης του «όχι» δεν αποκλείεται, παρόλο που όλοι μα όλοι οι δυναμικοί συστημικοί παράγοντες στηρίζουν φανατικά τον Ρέντσι. Ακόμη κι ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος για πολιτικάντικους λόγους έχει ταχθεί τυπικά υπέρ του «όχι», τον βοηθά όπως μπορεί: τα τρία μεγάλα τηλεοπτικά κανάλια εθνικής εμβέλειας που του ανήκουν κάνουν εντατικά καμπάνια υπέρ του «ναι»! Από τα κοινοβουλευτικά κόμματα, μονάχα το Κίνημα 5 Αστέρων που έχει ιδρύσει ο Μπέπε Γκρίλο και η Λέγκα του Βορρά κάνουν καμπάνια υπέρ του «όχι» (χωρίς να συμμετέχει ενεργητικά σ’ αυτήν το σύνολο των στελεχών τους…).

Τα υπολείμματα της λεγόμενης αριστερής πτέρυγας του Δημοκρατικού Κόμματος φαίνεται να τσιμπάνε τα ψίχουλα που αναγκάζεται να τους πετάξει τώρα ο Ρέντσι σχετικά με τον νέο εκλογικό νόμο. Συγκεκριμένα, ο Ρέντσι πλέον υπόσχεται ότι ο εκλογικός νόμος δεν θα είναι τόσο αντιδημοκρατικός όσο αρχικά σχεδίαζε, για δύο λόγους: πρώτον για να κερδίσει την υποστήριξη «αριστερών» στην αλλαγή του Συντάγματος, και δεύτερον επειδή πλέον φοβάται μια πρωτιά του Κινήματος 5 Αστέρων στις επόμενες εθνικές εκλογές (σε μια τέτοια περίπτωση κινδυνεύει να του γυρίσει μπούμερανγκ ο εκλογικός νόμος-έκτρωμα που ετοίμαζε, βάσει του οποίου ένα κόμμα μπορούσε να έχει απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία ακόμη και με το… 25% του εκλογικού σώματος).

Δαβίδ εναντίον Γολιάθ

Το στρατόπεδο του «όχι» είναι πράγματι ετερόκλητο και με ελάχιστη πρόσβαση στα μεγάλα ΜΜΕ – τηλεοπτικά και έντυπα. Τα ριζοσπαστικά κοινωνικά κινήματα, τα συνδικάτα βάσης και οι προοδευτικές συλλογικότητες που, μαζί με τα διάσπαρτα υπολείμματα μιας κομμουνιστικής Αριστεράς χωρίς ίχνος της παλιάς της επιρροής, σηκώνουν σε «τοπικό» επίπεδο το βάρος της καμπάνιας του «όχι», μοιάζουν με τον Δαβίδ εναντίον του Γολιάθ. Οι συνταγματικοί δικαστές που πρώτοι (και για πολύ καιρό σχεδόν μόνοι) είχαν ξεσηκωθεί ενάντια στη μεταρρύθμιση συκοφαντούνται ως «γέροι προσκολλημένοι στο παρελθόν». Από τη στιγμή όμως που το στρατόπεδο του «όχι» αποφάσισε να πολιτικοποιήσει την καμπάνια, και παρά τις αδυναμίες του, κατάφερε να «μιλήσει» σε πλατιά λαϊκά στρώματα και να ξεγυμνώσει τη δήθεν προοδευτικότητα του Ρέντσι.

Η μάχη θα κριθεί στην κόψη του ξυραφιού. Από τη μια η λαϊκή δυσαρέσκεια ενάντια στις παλιές κάστες παίρνει πλέον μπάλα και τον Ρέντσι, που ξιφουλκούσε ενάντια στο «παλιό». Από την άλλη, υπάρχει η μακρά ιταλική παράδοση των αναποφάσιστων (που ακόμη είναι πολλοί, πάνω από το 20% των ψηφοφόρων), οι οποίοι συνήθως τελευταία στιγμή ακολουθούν τον επικρατέστερο. Το στρατόπεδο του Ρέντσι παίζει αυτές τις μέρες τα ρέστα του: μοιράζει επιδόματα και αυξήσεις (που θα ανακληθούν την επομένη του δημοψηφίσματος), κινητοποιεί τους μαφιόζικους μηχανισμούς πελατειακών σχέσεων, ποντάρει στην ψήφο του εξωτερικού (4% του εκλογικού σώματος, στο οποίο αποκλείστηκε η πρόσβαση της καμπάνιας του «όχι»), κινητοποιεί τους πολιτικούς συμμάχους του στην Ε.Ε. και υπερατλαντικά, δεν διστάζει να επιτεθεί και στον Σόιμπλε ώστε να ξανακερδίσει τη λαϊκή συμπάθεια.

Ο Ρέντσι προπομπός μιας ευρύτερης επιχείρησης

Αυτό που κρίνεται ξεπερνά τα σύνορα της Ιταλίας. Με αιχμή του δόρατος την (αποτελεσματικότερη της Δεξιάς) Κεντροαριστερά, επιχειρείται καταρχήν στο Νότο αλλά και σταδιακά σε όλη την Ευρώπη η συγκέντρωση της εξουσίας στα χέρια μιας οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας απαλλαγμένης και επίσημα από τον «δυσλειτουργικό» έλεγχο των πολιτών. Η «μεταρρύθμιση» του Ρέντσι είναι απ’ αυτήν την άποψη εμβληματική: καταργεί τους… αναχρονισμούς της παλιάς αστικής δημοκρατίας, καθιστά άνευ σημασίας τη λαϊκή ψήφο διορίζοντας βουλευτές και γερουσιαστές, υποτάσσει στην εκτελεστική τις άλλες εξουσίες… Και το κάνει με ένα τρόπο όσο δεν πάει περίπλοκο, ώστε να μη βγάζει άκρη ο πολίτης. Για παράδειγμα, το άρθρο 70 του ισχύοντος Συντάγματος είναι απλό: «Η νομοθετική εξουσία ασκείται συλλογικά από τα δύο Σώματα [Βουλή και Γερουσία]». Στην προτεινόμενη μεταρρύθμιση ορίζονται… από 7 έως 13 τρόποι και συνδυασμοί άσκησης της νομοθετικής εξουσίας! Η «μεταρρύθμιση» του Ρέντσι είναι ένα αντιδημοκρατικό έκτρωμα που έχει τις ρίζες του στη διαχρονική απέχθεια των ελίτ για τη δημοκρατία. Είθε να τα καταφέρει τελικά ο Δαβίδ, για το καλό όλων μας. Αν και είναι βέβαιο ότι, ακόμη κι αν επικρατήσει το «όχι», το σχέδιο θα επανέλθει με τη μια ή την άλλη μορφή, με ή χωρίς Ρέντσι.

Ερρίκος Φινάλης

* Για λεπτομέρειες σχετικά με το περιεχόμενο της «μεταρρύθμισης» που επιδιώκει ο Ρέντσι, την εξέλιξη της προεκλογικής καμπάνιας και τη μεγάλη σημασία του δημοψηφίσματος εντός και εκτός Ιταλίας, βλ. μεταξύ άλλων τα φύλλα 302, 315 και 323.

Μια «μεταρρύθμιση» με βαθιές και σκοτεινές ρίζες

Αυτό είναι το σύμβολο της «Τριμερούς Επιτροπής», η οποία το 1973 ιδρύθηκε με πρωτοβουλία και χρηματοδότηση του Ροκφέλερ και στην οποία έκτοτε συμμετέχει το ανφάν γκατέ των διεθνών ελίτ. Στα πορίσματα μιας έκθεσής της, που συντάχθηκε το 1975 και κατακεραυνώνει τη δημοκρατία, βρήκε επιχειρήματα ο Ρέντσι για τη συνταγματική «μεταρρύθμιση» που προωθεί… Στους συντάκτες της έκθεσης περιλαμβάνεται και ο μάλλον άγνωστος τότε Σάμιουελ Χάντινγκτον, ο συγγραφέας της αντιδραστικής «Σύγκρουσης Πολιτισμών».

Ο Ιταλός πρωθυπουργός Ρέντσι επανειλημμένα έχει δηλώσει… αγανακτισμένος από το γεγονός ότι «επί 30 χρόνια εμποδίζονται οι αναγκαίες συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, που θα καταστήσουν πιο αποτελεσματική την εκτελεστική εξουσία». Αν μη τι άλλο, το «30 χρόνια» είναι λάθος, και μάλλον όχι τυχαίο…
Ας δούμε την προϊστορία της συνταγματικής «μεταρρύθμισης» που επιδιώκει ο Ρέντσι:

1975: Κυκλοφορεί μια έκθεση που συντάχθηκε κατ’ εντολή της «Τριμερούς Επιτροπής», ενός οργανισμού που ίδρυσε ο Ντέιβιντ Ροκφέλερ και στον οποίο συμμετέχουν «επιφανή μέλη» της διεθνούς ελίτ (σήμερα την κοσμούν με την παρουσία τους και 4 εκλεκτοί συμπατριώτες μας: ο πρώην πρωθυπουργός κ. Παπαδήμος, η κα Παπαλεξοπούλου του Ομίλου Τιτάν, ο πρώην πρόεδρος του ΣΕΒ κ. Κυριακόπουλος και ο πρώην πρόεδρος του ΟΤΕ κ. Βουρλούμης…). Εκεί διατυπώνεται για πρώτη φορά με σαφήνεια –και με ρητές αναφορές στο «κακό παράδειγμα» της Ιταλίας– η άποψη ότι η παραδοσιακή αστική δημοκρατία είναι δυσλειτουργική, και προτείνεται η ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας με απαλλαγή της από «υπερβολικές συνταγματικές εγγυήσεις» και «υπερβολικούς ελέγχους» μέσω εκλογών, δημοψηφισμάτων κ.λπ. Ο Ρέντσι έχει κοπιάρει τα βασικά «επιχειρήματά» του από αυτήν την έκθεση που δημοσιεύθηκε πριν 40 χρόνια…

1979: Ο επικεφαλής του Ιταλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Μπετίνο Κράξι (τελεύτησε το 2000 στην Τυνησία, όπου κατέφυγε το 1994 για να αποφύγει τη σύλληψη κατηγορούμενος για διαφθορά…) γράφει βαρυσήμαντο άρθρο στην εφημερίδα Αβάντι. Σ’ αυτό τονίζει την ανάγκη «μιας γενναίας κρατικής και συνταγματικής μεταρρύθμισης ώστε να ενισχυθεί και να γίνει πιο αποτελεσματική η εκτελεστική εξουσία»…

1980: Ο ακροδεξιός Λίτσιο Τζέλι (που εκείνη την περίοδο παρίστανε τον υπεράνω υποψίας διαμεσολαβητή σε εμπορικές συναλλαγές της Ιταλίας μεταξύ άλλων με τη χούντα της Αργεντινής) σε συνέντευξή του στην Κοριέρε ντελα Σέρα μιλά για την ανάγκη μιας… «δημοκρατικής αναγέννησης». Που θα επέλθει (πώς αλλιώς;) με την «απαραίτητη μεταρρύθμιση του παλαιικού πλέον Συντάγματος»! Δεν πρόλαβε να προωθήσει αυτό το ευγενές σχέδιο, καθώς λίγους μήνες αργότερα αποκαλύφθηκε ο πρωταγωνιστικός ρόλος του στη συνωμοσία της μασονικής στοάς Ρ2, στην οποία συμμετείχαν πολιτικοί, στρατιωτικοί, μυστικές υπηρεσίες και μαφιόζοι. Μεταξύ άλλων κατηγορήθηκε για πολύνεκρες βομβιστικές επιθέσεις που επιχειρήθηκε να φορτωθούν στην άκρα αριστερά. Για αρκετά χρόνια είχε καταφύγει στη Χιλή του Πινοσέτ…

1985: Ο χριστιανοδημοκράτης Κοσίγκα (εκλεγμένος πρόεδρος της χώρας με τις ψήφους και του Ιταλικού Κ.Κ.!) μιλά κι αυτός για την «ανάγκη μεταρρύθμισης του ξεπερασμένου Συντάγματος, το οποίο περιέχει υπερβολικούς ελέγχους της εκτελεστικής εξουσίας και υπερβολικές εγγυήσεις»! Ακολουθεί μια περίοδος αποπειρών αντιδραστικής συνταγματικής «μεταρρύθμισης» που αποτυγχάνουν στο μεγαλύτερο μέρος τους, αφού αντιμετωπίζουν την αντίσταση του κινήματος και την αντίθεση του τότε Ιταλικού Κ.Κ. αλλά και της αριστερής πτέρυγας της Χριστιανοδημοκρατίας.

2005: Ο Μπερλουσκόνι επιχειρεί εκ νέου την επιβολή «μεταρρύθμισης» του Συντάγματος, με στόχο να ενισχύσει, μεταξύ άλλων, τις εξουσίες του πρωθυπουργού. Τότε η Κεντροαριστερά (αλλά και η Λέγκα του Βορρά) είχε ταχθεί κατά της πρότασης Μπερλουσκόνι, παρόλο που –όπως παραδέχονται οι σημερινοί οπαδοί του «ναι»– αυτή ήταν όμοια με τη σημερινή πρόταση του Ρέντσι. Η πρόταση απορρίφθηκε από το 61,3% των ψηφοφόρων στο σχετικό δημοψήφισμα που έγινε το 2006…

Ψάρια τηγανητά a la Mafia!

Ο αξιότιμος περιφερειάρχης Βιντσέντσο ντε Λούκα ξεκίνησε την πολιτική του δράση ως κομμουνιστής. Σήμερα μοιάζει πολύ ευχαριστημένος που μπορεί να κινητοποιήσει την εκλογική πελατεία της… Μαφίας υπέρ του «ναι».



Το καθεστώς Ρέντσι δεν σταματά μπροστά σε τίποτα για να διασφαλίσει την επικράτηση του «ναι». Για πολλοστή φορά αποκαλύπτεται η διαπλοκή του με τον ιταλικό υπόκοσμο, που… συμμετέχει ολόψυχα στην καμπάνια του Ρέντσι. Στο τελευταίο σχετικό επεισόδιο πρωταγωνιστεί ο Βιντσέντσο ντε Λούκα, στέλεχος του κυβερνώντος Δημοκρατικού Κόμματος και περιφερειάρχης της Καμπανίας. Ο εν λόγω κύριος, που ξεκίνησε την καριέρα του στο Ιταλικό Κ.Κ., σε κεκλεισμένων των θυρών συνάντηση με 300 δημάρχους της περιφέρειάς του κάλεσε τους παρευρισκόμενους να στηρίξουν αποτελεσματικά το «ναι» ακολουθώντας το παράδειγμα του δημάρχου της Αγκρόπολι, Φράνκο Αλφιέρι.

Το πρόβλημα είναι ότι η σχέση του Αλφιέρι με τη Μαφία έχει πλέον αποδειχθεί, και του έχει ασκηθεί ποινική δίωξη. Συγκεκριμένα, ο Αλφιέρι κατηγορείται ότι εμπόδισε την κατάσχεση διαμερισμάτων που ανήκαν σε μέλη της γνωστής μαφιόζικης οικογένειας Μαρότα, με αντάλλαγμα την ψήφο της τοπικής κοινότητας των Ρομά, την οποία ελέγχουν οι Μαρότα, υπέρ του «ναι»! Παρ’ όλα αυτά, ο Βιντσέντσο ντε Λούκα δεν δίστασε να πει: «Ξέρουμε πώς κινείται ο Αλφιέρι, οργανώνοντας επιστημονικά την πελατεία του. Έχει αναλάβει το θεάρεστο καθήκον να οδηγήσει στις κάλπες τους μισούς τουλάχιστον εκλογείς του, οπλισμένους με τις σημαίες του “ναι”. Φράνκο, εσύ ξέρεις πώς να κινηθείς, πρόσφερέ τους μια τηγανιά ψάρια [παραδοσιακό έδεσμα της Καμπανίας], πήγαινε τους βόλτα με γιοτ, κάνε τέλος πάντων ό,τι σου κατέβει – αλλά μη φέρεις λιγότερες ψήφους από όσες υποσχέθηκες!».

Αυτή η… παθιασμένη έκκληση του περιφερειάρχη διέρρευσε, με αποτέλεσμα η υπόθεση να φτάσει στον εισαγγελέα μετά από σχετική καταγγελία του Λουίτζι Γκαέτι, επικεφαλής του Κινήματος 5 Αστέρων στην ιταλική Γερουσία. Ο Γκαέτι ζητά τη δίωξη του Βιντσέντσο ντε Λούκα βάσει του άρθρου 416 του ιταλικού Ποινικού Κώδικα, που τιμωρεί τις πολιτικές σχέσεις με τη Μαφία. Παρ’ όλα αυτά ο Ρέντσι έσπευσε να καλύψει τον περιφερειάρχη, ζητώντας του παράλληλα να μην κάνει καμιά άλλη δήλωση μέχρι το δημοψήφισμα για το «ατυχές γεγονός». Ο πιστός Βιντσέντσο ντε Λούκα εφαρμόζει πλέον κατά γράμμα το μαφιόζικο νόμο της σιωπής, ελπίζοντας ότι θα πέσει στα μαλακά… εάν οι πολιτικάντηδες τύπου Αλφιέρι και οι μαφιόζοι φίλοι τους φέρουν αρκετές ψήφους στο στρατόπεδο του «ναι».

πηγή e-dromos.gr

Με τον Φιγιόν οι Γάλλοι ΘΑ ΕΠΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΘΟΥΝ τον Γαλλογερμανικό άξονα ΚΑΤΟΧΗΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ σε βάρος της προοπτικής των Κοινωνιών της.

Είναι γνωστο- σε όσους είναι τέλος πάντων - ότι στον άξονα αυτό, η Γαλλία ΕΙΝΑΙ ο "ΦΤΩΧΟΣ ΣΥΓΓΕΝΗΣ" και το παρακολούθημα του Δ Γερμανικού Ράιχ των Μερκελ -Σοιμπλε - Γκαμπριελ και άλλων "συμμάχων" !

Ο Φιγιόν ΕΠΙΛΕΧΤΗΚΕ ΣΑΝ ΑΝΤΙ-ΛΕΠΕΝ μήπως και διασωθούν "από τα δεξιά του πολιτικού τους φάσματος " αφού η Λεπέν ΣΑΡΩΝΕΙ δημοκοπικά στην Γαλλία !
Ο Δεξιός Φιγιόν είναι ΧΕΙΡΟΤΕΡΟΣ ΤΟΥ ΡΕΓΚΛΙΝΓΚ στα πλαίσια της ΕΕ!!!

Όσο για το Ρωσόφιλος που του αποδίδεται, κανένας -και πάντως ΟΧΙ ΕΓΩ - δεν είπε πως δεν θα επιχειρηθεί προσεταιρισμός της Ρωσίας που αποτελεί μια από τις ΟΥΣΙΑ ΥΠΕΡΔΥΝΑΜΕΙΣ του Δεύτερου καπιταλιστικού κύκλου προκειμένου να ΕΝΙΣΧΥΘΕΙ ΤΟ ΥΠΑΡΧΟΝ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΣΤΗΝ ΕΕ ΠΡΟΣ ΟΦΕΛΟΣ ΤΩΝ ΔΥΝΑΣΤΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ !...........

Επομένως προς τι "οι πανηγυρισμοί" κάποιων συστημικών εδώ ?
Η ΕΚΛΟΓΗ ΦΙΓΙΟΝ ΕΙΝΑΙ ΠΙΘΑΝΟΤΕΡΟ ΝΑ ΖΗΜΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΠΑΝΤΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΩΦΕΛΗΣΕΙ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΟΥΤΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΛΛΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ - ΣΕ ΧΡΕΟΣΤΑΣΙΟ - ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΝΟΤΟΥ .

ΘΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΘΕΙ , τώρα αν πετύχει , είναι ΤΕΛΕΙΩΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΖΗΤΗΜΑ και εξαρτάται από τα μακροπολιτικά σχέδια του Β. Πούτιν !
Απόψεις που θέλουν να τον παρουσιάζουν ως αντισυστημικό είναι ΕΥΣΕΒΕΙΣ ΠΟΘΟΙ συστημικών κέντρων που αρνούνται να δεχτούν ότι ΒΑΣΙΣΑΝ ΚΑΡΙΕΡΕΣ στις δυνάμεις ΤΩΝ ΗΤΤΗΜΕΝΩΝ του ΔΕΥΤΕΡΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ που εξελίσσεται στην αρχή του 21ου αιώνα.

τιμήςΝίκος Σίμος

«ΜΑΜΜΑ ΜΙΑ»

Το Μιούζικαλ

των Benny Andersson, Bjorn Ulvaeus & Catherine Johnson

Απόδοση κειμένου-στίχων-σκηνοθεσία: Θέμις Μαρσέλλου

MAMMAMIA… πώς ν’ αντισταθώ!



Στο Θέατρο ΑΚΡΟΠΟΛ

Από 8 Δεκεμβρίου 2016



HΘέαμα Ακροπόλ παρουσιάζει το «Mamma Mia», ένα από τα πιο επιτυχημένα και δημοφιλή μιούζικαλ όλων των εποχών, που έρχεται μετά από ειδική άδεια των δημιουργών, BennyAndersson, BjornUlvaeus & CatherineJohnson, στη «χώρα» του και… για πρώτη φορά, «μιλάει» ελληνικά! Το θεατρικό φαινόμενο που έχει κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο τα τελευταία χρόνια ανεβαίνει στο Θέατρο ΑΚΡΟΠΟΛ, σε απόδοση κειμένου, στίχων και σκηνοθεσία της Θέμιδας Μαρσέλλου, από τις 8 Δεκεμβρίου 2016.

Τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Donna Sheridan θα ερμηνεύσει η Δέσποινα Βανδή, μπαίνοντας, για πρώτη φορά, στο χώρο του μιούζικαλ. Μαζί της ο Άκης Σακελλαρίου στο ρόλο του Sam Carmichael, η Demy στο ρόλο της SophieSheridan, oΑλέξαδρος Μπουρδούμης στο ρόλο του BillAustin, ο Αργύρης Αγγέλου στο ρόλου του HarryBrigh, η Μπέττυ Μαγγίρα στο ρόλο της Tanya, η Μαριέλλα Σαββίδου στο ρόλο της Rosie και ο Άρης Μακρής στο ρόλο του Sky.


Τους πρωταγωνιστές πλαισιώνει ένας 45μελής θίασος με ζωντανή ορχήστρα, υπό τη διεύθυνση του μαέστρου Ηλία Καλούδη. Η διαχρονική μουσική των ΑΒΒΑ ντύνεται με ελληνικά χρώματα, μας θυμίζει την ανεμελιά των 70s και η ιστορία της Donna ξεκινάει σε ένα ελληνικό νησί, με τα σκηνικά του Μανώλη Παντελιδάκη. Τα κουστούμια της παράστασης έχει σχεδιάσει η Παναγιώτα Κοκκορού. Τις χορογραφίες δημιούργησε η Άννα Αθανασιάδη και τους φωτισμούς ο Λευτέρης Παυλόπουλος.

Η ιστορία ξεκινάει όταν η κόρη της Donna, Sophieαναζητά τον πραγματικό της πατέρα για να τον καλέσει στο γάμο της. Τι θα συμβεί όταν αντί για έναν, ανακαλύψει τρεις υπέροχους μπαμπάδες; Η Donnaδεν έχει ιδέα για όλα αυτά και η περιπέτεια αρχίζει!

Η συνέχεια στη σκηνή του θεάτρου ΑΚΡΟΠΟΛ…

Ταυτότητα Παράστασης:

Μουσική – στίχοι: BennyAndersson, BjornUnvaeus

Κείμενο: CatherineJohnson

Σκηνοθεσία – Απόδοση κειμένου και στίχων: Θέμις Μαρσέλλου

Μουσική Διεύθυνση – Διδασκαλία Ορχήστρας: Ηλίας Καλούδης

Χορογραφίες: Άννα Αθανασιάδη

Σκηνικά: Μανόλης Παντελιδάκης

Κοστούμια: Παναγιώτα Κοκκορού

Φωτισμοί: Λευτέρης Παυλόπουλος

Videodesign – προβολές: Κάρολος Πορφύρης

Φωνητική Διδασκαλία: Δημήτρης Μπουζάνης



Βοηθοί σκηνοθέτη: Μαρία Βασιλάτου, Μελίνα Ντούσικου

Βοηθός σκηνογράφου: Ελίνα Δράκου

Συνοδός πιάνου: Ανδρέας Καρανίκας

Ζωγράφος σκηνικών: Ιωάννης Αθανασιάδης





Πρωταγωνιστούν:



ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΒΑΝΔΗ



Άκης Σακελλαρίου, Demy, Αλέξανδρος Μπουρδούμης, Αργύρης Αγγέλου, Μπέττυ Μαγγίρα, Μαριέλλα Σαββίδου και ο Άρης Μακρής



Παίζουν:



Βασίλης Αξιώτης, Μαρία Βασιλάτου, Βαρβάρα Νεμπή,

Βαγγέλης Πιτσιλός, Μανώλης Θεοδωράκης, Ασπασία Λαιμού,

Μάριος Μαριόλος, Ιουλίτα Μωσαίδου, Νάντια Τόλιου,

Γιάννης Πλιάκης, Σεργκέι Γκριτσένκο και η Θέμις Μαρσέλλου.




Μαζί τους:



Θοδωρής Γιαννόπουλος, Ελένη Δήμου, Μαρία Κοσμάτου,

Γιάννης Λάφης, Γιώργος Μαντάς, Γιώργος Μαρτίνος, Μαρία Μέντζα, Άρνολντ Χατζή, Ντόρα Γκέγκα, Άννα Μαρία Κόρνια, Αιμιλία Λυμπεροπούλου, Εύα Νομικού, Μελίνα Ντούσικου, Γεωργία Γιώτα.

Και οι μικρές:

Αδαμαντία Μαστροδούκα, Γεωργία Μαστροδούκα, Ζωή Πετράκη







Ορχήστρα:

Διεύθυνση Ορχήστρας - Πιάνο: Ηλίας Καλούδης

Πιάνο - Synth: Γιώργος Κονής

Πιάνο - Synth: Νικόλας Γουάστωρ

Ηλεκτρική - Ακουστική κιθάρα: Χρήστος Γκάτσος

Ηλεκτρική - Ακουστική κιθάρα: Γιώργος Κατσαμάκης

Μπάσο: Κώστας Αρσένης

Τύμπανα: Γιώργος Μούρτος

Κρουστά: Αθανασία Γκούβερη



Δημόσιες σχέσεις – Επικοινωνία: Μαρκέλλα Καζαμία, 6946507792



Παραγωγή: Θέαμα Ακροπόλ



Οργάνωση Παραγωγής: Ντόρα Βαλσαμάκη



Χώρος: Θέατρο ΑΚΡΟΠΟΛ

Ιπποκράτους 9-11

(Σταθμός Μετρό Πανεπιστήμιο)



Πρεμιέρα: Τετάρτη 8 Δεκεμβρίου  

Ημέρες και ώρες παραστάσεων:

Τετάρτη 18:30, Πέμπτη και Παρασκευή 21:00, Σάββατο 18:00 και 21:00,

Κυριακή 17:00



Διάρκεια: 140’

Εισιτήρια: Τιμές ανά ζώνη: 15 ευρώ, 20 ευρώ, 25 ευρώ, 30 ευρώ, 40 ευρώ



Κρατήσεις: 2103648303 (ώρες ταμείου: 10.00-22.00, εκτός Δευτέρας 10:00-14:00)







Προπώληση εισιτηρίων:

https://www.viva.gr/tickets/theater/theatroakropol/mammamia/

Συνέντευξη του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της Ν.Δ. στο ραδιόφωνο της ΕΡΤopen 106.7 που ζητά από την κυβέρνηση να μην υπογράψει τα πάντα και την καλεί σε εθνική γραμμή για εργασιακά και χρέος.


Κάλεσμα προς την Κυβέρνηση για μια εθνική γραμμή τόσο στα εργασιακά όσο και στο ζήτημα της διευθέτησης του χρέους ώστε να επιτευχθεί μια έντιμη συμφωνία απεύθυνε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ. Γιάννης Κεφαλογιάννης στο ραδιόφωνο της ΕΡΤopen 106.7 . Τόνισε ότι δεν πρέπει να κλείσει η αξιολόγηση άρον-άρον δίνοντας τα πάντα και με μία υπογραφή, ενδίδοντας στις πιο σκληρές απαιτήσεις των δανειστών είτε αυτό αφορά τα εργασιακά, είτε τον κατώτατο μισθό είτε τα πρωτογενή πλεονάσματα. «Δεν πρέπει να υπάρξει συμφωνία με κάθε κόστος» σημείωσε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ.




Πιο συγκεκριμένα, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας, κληθείς να σχολιάσει την πρόσφατη τοποθέτηση του επικεφαλής των ευρωβουλευτών της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Μανώλη Κεφαλογιάννη, που απέρριψε την ανάγκη για ρύθμιση του χρέους ξεκαθάρισε ότι η Ν.Δ. θα στηρίξει οποιαδήποτε πρωτοβουλία πάρει η Κυβέρνηση και αφορά στην ελάφρυνση του χρέους σημειώνοντας ότι «Εμείς, σαν Νέα Δημοκρατία, έχουμε πει ξεκάθαρα το εξής, ότι οτιδήποτε συζήτηση οδηγήσει στην ελάφρυνση του χρέους, είτε βραχυπρόθεσμα, είτε μακροπρόθεσμα ή ενδεχομένως και μεσοπρόθεσμα, εμείς θα την στηρίξουμε σαν εθνική γραμμή».

Έσπευσε ωστόσο να εκφράσει την έντονη ανησυχία της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι ενδεχομένως η Κυβέρνηση προκειμένου να φανεί επικοινωνιακά ότι κάτι παίρνει στο χρέος «είναι διατεθειμένη να υπογράψει τα πάντα, είναι δυστυχώς έτοιμη ενδεχομένως και να ενδώσει στις πιο σκληρές απαιτήσεις των δανειστών, είτε αυτό αφορά τα εργασιακά, είτε αφορά τον κατώτατο μισθό, είτε αφορά τα ενεργειακά, το κομμάτι της απελευθέρωσης κάποιων παραγωγικών τομέων της οικονομίας» ενός συμπλήρωσε ότι «ενδεχομένως να υπογράψει ένα μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα το οποίο πολύ πιθανώς να οδηγήσει και σε ένα τέταρτο Μνημόνιο».




Πιο συγκεκριμένα, κληθείς να σχολιάσει τις απαιτήσεις που εγείρουν οι δανειστές στο θέμα των εργασιακών προκειμένου να ολοκληρωθεί η δεύτερη αξιολόγηση σε συνδυασμό με τις παραινέσεις της Νέας Δημοκρατίας στο να κλείσει άμεσα η αξιολόγηση, , ο Γιάννης Κεφαλογιάννης αφού επεσήμανε ότι το να καθυστερεί η αξιολόγηση είναι εις βάρος της κοινωνίας και της οικονομίας, δήλωσε κατηγορηματικά ότι «αυτό δεν σημαίνει όμως ότι πρέπει να κλείσει άρον-άρον, ότι πρέπει να κλείσει δίνοντας τα πάντα και με μία υπογραφή όπως πάει να κάνει η Κυβέρνηση» και εμφανίστηκε επίσης κατηγορηματικός στο θέμα των εργασιακών: «Η Νέα Δημοκρατία έχει πάρει μια ξεκάθαρη θέση. Είναι κατά των ομαδικών απολύσεων, έχει μιλήσει ότι δεν πρέπει να πάμε σε έναν υποκατώτατο μισθό όπως αυτή τη στιγμή συζητάει η Κυβέρνηση με την υιοθέτηση των 527 ευρώ σαν μια μορφή ευέλικτης εργασίας, πρέπει να υπάρξει μια διόρθωση σε αυτό» . Κατηγορώντας τον ΣΥΡΙΖΑ ότι «όταν ήταν στην αντιπολίτευση κατήγγειλε το κομμάτι της ευέλικτης εργασίας και σύμφωνα με τα στοιχεία που η ίδια η Κυβέρνηση παρουσιάζει, δύο στους τρείς νέους που πιάνουνε δουλειά είναι με τη μορφή ευέλικτης εργασίας» συμπλήρωσε πως στο κομμάτι των συλλογικών διαπραγματεύσεων «πρέπει να υπάρχει αλλά πρέπει να υπάρχουν και οι επιχειρησιακές συμβάσεις όπου είναι αυτό εφικτό γιατί πολλές φορές βλέπουμε ότι υπάρχουν συμφωνίες μεταξύ εργαζομένων και εργοδοτών κα πολλές φορές μπαίνουνε εμπόδια σε αυτό κάποιοι άλλοι, εξωτερικοί από αυτούς, παράγοντες. Δεν λέμε όμως ότι πρέπει να είναι οι μοναδικές συμβάσεις».




Στην ερώτηση για το τι διαφορετικό θα έκανε η Νέα Δημοκρατία στο θέμα των εργασιακών καθώς πρόκειται για μια μνημονιακή υποχρέωση που έχει περάσει από δύο μνημόνια ενώ στο παρελθόν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει λάβει παρόμοια μέτρα στα εργασιακά, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας σημείωσε ότι «η Κυβέρνηση προχωράει πολύ περισσότερο από αυτά τα οποία προέβλεπε το 2^ο Μνημόνιο» αναφέροντας ότι «για παράδειγμα το 2^ο Μνημόνιο δεν περιελάμβανε έναν υποκατώτατο μισθό, δεν περιελάμβανε αυτό το οποίο συζητείται τώρα στην πλήρη επικράτηση της ευέλικτης εργασίας όπως επίσης και δεν περιελάμβανε το κομμάτι της πλήρους κατάργησης των συλλογικών διαπραγματεύσεων, που επίσης και αυτό συζητάει ενδεχομένως η Κυβέρνηση».

Στο σημείο αυτό ο Γιάννης Κεφαλογιάννης απεύθυνε κάλεσμα στην Κυβέρνηση «να βάλουμε μια εθνική γραμμή ακόμα και στα εργασιακά ζητήματα, δεν το έχει κάνει αυτό, ας βάλουμε μια εθνική γραμμή στο χρέος, στη διευθέτηση, εμείς εδώ είμαστε όποτε μας έχει ζητηθεί σαν Νέα Δημοκρατία» διατηρώντας ωστόσο έντονες επιφυλάξεις ότι η Κυβέρνηση «πιεσμένη από τα αδιέξοδα που η ίδια δημιούργησε, νομίζω θέλει να κλείσει άρον-άρον αυτή την αξιολόγηση και να παρουσιάσει ως μια επικοινωνιακή νίκη μια δέσμευση ή ακόμα και μια μικρή ρύθμιση για το χρέος».




Ερωτώμενος για το εάν οι διαχρονικά αλλά και τώρα υπερβολικές απαιτήσεις των δανειστών όπως τα πλεονάσματα του 3,5 % οδηγούν κάπου, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας εμφανίστηκε κατηγορηματικός ότι τέτοια πλεονάσματα δεν μπορεί να τα αντέξει η ελληνική οικονομία σημειώνοντας ότι «εμείς αυτό που έχουμε πει και είναι ξεκάθαρο και μάλιστα έχει εκφραστεί και από τον πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, είναι ότι πλεονάσματα της τάξεως του 3,5 %, όπως αυτά που πάει να συμφωνήσει η Κυβέρνηση και πέραν του 2018 δεν είναι βιώσιμα για την ελληνική οικονομία» ενώ υπογράμμισε ότι «καμία χώρα στον κόσμο δεν έχει επιβιώσει επί μία δεκαετία με πλεονάσματα της τάξεως του 3,5 %».


Κλείνοντας, ο Γιάννης Κεφαλογιάννης επανέλαβε ότι «ότι δεν πρέπει να υπάρξει συμφωνία με κάθε κόστος και ας χρησιμοποιήσει και στη διαπραγμάτευση ενδεχομένως η Κυβέρνηση το γεγονός ότι η αντιπολίτευση, ακόμα και στα εργασιακά ζητήματα ναι μεν μπορεί να βάλει πλάτη αλλά δεν μπορεί να δεχτεί οτιδήποτε ζητείται από τους δανειστές και ενδεχομένως οτιδήποτε αντιπροτείνεται και από την Κυβέρνηση» προτρέποντας την Κυβέρνηση να αξιοποιήσει τη θέση αυτή της Νέας Δημοκρατίας «προκειμένου να επιτύχει και το κλείσιμο της αξιολόγησης αλλά βεβαίως και μια έντιμη συμφωνία στο κομμάτι των εργασιακών»


Σχετικό απόσπασμα (ΗΧΗΤΙΚΟ):

Δημήτρης Λιάκος: «Εναλλακτικό σχέδιο, plan A, plan B δεν υπάρχει και ούτε συζητάμε. Σεβόμαστε τις δεσμεύσεις μας. Υπάρχουν ορισμένα πράγματα τα οποία θεωρούμε ότι είναι θέμα αρχών, είναι κόκκινες γραμμές. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση 4^ου Μνημονίου. Οι πολιτικοί μας αντίπαλοι ανησυχούν για την επιτυχία μας».

Κάθε συζήτηση για εναλλακτικό σχέδιο απέρριψε κατηγορηματικά ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και υπεύθυνος για θέματα οικονομίας, Δημήτρης Λιάκος κληθείς να σχολιάσει την χθεσινή τοποθέτηση Κυρίτση στην Αυγή σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ραδιόφωνο της ΕΡΤopen 106.7 . «Εναλλακτικό σχέδιο, planA, planB δεν υπάρχει και ούτε συζητάμε» συμπληρώνοντας πως ως Κυβέρνηση «σεβόμαστε τις δεσμεύσεις μας». Για το θέμα των εργασιακών ανέφερε πως «πίσω από τις αρχές μας, όπως έχει πει ο Πρωθυπουργός, υπάρχουν ορισμένα πράγματα τα οποία θεωρούμε ότι είναι θέμα αρχών, είναι κόκκινες γραμμές» ενώ απέκλεισε κατηγορηματικά το ενδεχόμενο 4^ου Μνημονίου σημειώνοντας «ότι αυτή είναι μια συζήτηση η οποία έχει ξεκινήσει κυρίως από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας. Το έχει πει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επανειλημμένως, για εμάς δεν υπάρχει 4^ο Μνημόνιο, για κάποιους άλλους ίσως να υπάρχει» κατηγορώντας τη αξιωματική αντιπολίτευση για σχέδια αριστερής παρένθεσης και πρόωρων εκλογών τα οποία όπως σημείωσε «η επιτυχία της Κυβέρνησης θα αναιρέσει για άλλη μια φορά».







Πιο συγκεκριμένα, ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ σε ερώτηση για το εάν αποτελούν για την Κυβέρνηση τα εργασιακά κόκκινη γραμμή πέραν της οποίας δρομολογούνται πολιτικές εξελίξεις, απάντησε πως «μέχρι στιγμής είναι αληθές ότι δεν έχουμε καταλήξει. Η θέση μας είναι θα έλεγα αρκετά απλή. Πρέπει να σεβαστούμε τα εργασιακά δικαιώματα μέσα στο πλαίσιο το ευρωπαϊκό, το ευρωπαϊκό κεκτημένο, της Ευρωπαϊκής Ένωσης.» συμπληρώνοντας πως «δεν συζητάμε κάτι λιγότερο ή κάτι περισσότερο από αυτό».




Πιο συγκεκριμένα, για τα σενάρια που θέλουν τον Γάλλο επίτροπο Πιέρ Μοσκοβισί, να επικοινώνησε στα μέλη της Κυβέρνησης μια συμβιβαστική λύση με βάση την οποία η Ελλάδα θα δώσει τις ομαδικές απολύσεις, τον υποκατώτατο μισθό και το μέτρο της ανταπεργίας για να πάρει τις συλλογικές διαπραγματεύσεις, ο Υφυπουργός απάντησε ότι «τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι όπως περιγράφονται» και ότι η συζήτηση περισσότερο κινήθηκε στο ζήτημα των συλλογικών διαπραγματεύσεων. «Οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και το γνωρίζετε πολύ καλά και θα το πούμε και σε όλους τους τόνους ότι είναι κάτι το οποίο είναι σε ισχύ σε όλες τις χώρες της Ευρώπης. Η Ελλάδα, μπορεί αυτή τη στιγμή να είμαστε σε ένα πρόγραμμα αλλά δεν παύει και δεν θα πάψει να είναι μια ευρωπαϊκή χώρα. Άρα αυτό που ζητάμε είναι ότι η Ελλάδα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ευρωπαϊκή χώρα». Συμπλήρωσε ότι από την πλευρά των θεσμών μπορεί το Δ.Ν.Τ. να έχει μια πολύ σκληρή στάση αλλά από την άλλη μεριά «υπάρχει και η Ελληνική Κυβέρνηση και υπάρχει αυτή η εντολή η οποία έχει λάβει ότι θα κινηθεί μέσα σε αυτό το πλαίσιο και αυτό θα το τηρήσουμε».




Ενώ στην περίπτωση που οι δανειστές επιμείνουν στην σκληρή αυτή στάση που κρατούν στα εργασιακά, ο Δημήτρης Λιάκος χαρακτήρισε το θέμα «πολιτικό, και θεωρώ ότι μόνο μέσω αυτής της οδού μπορεί να λυθεί αυτό το ζήτημα» καθώς όπως τόνισε «πρέπει την ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας να την γευτούν και να την απολαύσουν όλοι οι εργαζόμενοι, διαφορετικά μπαίνουμε σε άλλα πράγματα».




Στην ερώτηση για το πόσο πίσω μπορεί να κάνει η Κυβέρνηση σε ένα θέμα όπως των εργασιακών το οποίο έχει χαρακτηρίσει «θέμα αρχών» ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ σημείωσε πως «πίσω από τις αρχές, όπως έχει πει ο Πρωθυπουργός, θα ξαναπώ και τα λόγια του Πρωθυπουργού, υπάρχουν ορισμένα πράγματα τα οποία θεωρούμε ότι είναι θέμα αρχών, είναι κόκκινες γραμμές» συμπληρώνοντας ότι «εάν κάποιος θεωρεί ότι το να είναι η Ελλάδα εντός ευρωπαϊκού πλαισίου, ότι να ακολουθεί τις ευρωπαϊκές αρχές όσον αφορά τα εργασιακά δικαιώματα, τότε πρέπει να κάνουμε μια άλλου είδους κουβέντα, που δεν νομίζω ότι είναι της παρούσης».




Αναφορικά με το ενδεχόμενο λήψης νέων μέτρων και ενός 4^ου Μνημονίου, ο Δημήτρης Λιάκος ανέφερε κατηγορηματικά ότι «δεν υπάρχει περίπτωση 4^ου Μνημονίου» κατηγορώντας την αξιωματική αντιπολίτευση ότι «αυτό είναι μια συζήτηση η οποία έχει ξεκινήσει κυρίως από την πλευρά της Νέας Δημοκρατίας. Το έχει πει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος επανειλημμένως, για εμάς δεν υπάρχει 4^ο Μνημόνιο, για κάποιους άλλους ίσως να υπάρχει» ενώ δήλωσε σίγουρος ότι δεν θα χρειαστεί η Κυβέρνηση να πάρει νέα μέτρα καθώς «με όλο αυτό που λέμε ποιοτικές μεταρρυθμίσεις, ποιοτική αναβάθμιση που αφορά τις ηλεκτρονικές συναλλαγές, την ηλεκτρονική τιμολόγηση, το λαθρεμπόριο, θα έχουμε περισσότερα έσοδα από άλλες πηγές, όχι από νέα δημοσιονομικά μέτρα. Αυτή η συζήτηση πρέπει να σταματήσει και να σταματήσει από όλους»

Κληθείς να σχολιάσει το άρθρο του κ. Κυρίτση στην Αυγή για το εάν η Κυβέρνηση έχει εναλλακτικό σχέδιο, ο Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ τοποθετήθηκε κατηγορηματικά ότι «εναλλακτικό σχέδιο, plan A, plan B, δεν υπάρχει και ούτε συζητάμε» συμπληρώνοντας ότι «εμείς, όπως έχει πει επανειλημμένως ο Πρωθυπουργός, αναλάβαμε αυτό το πολιτικό κόστος ενός προγράμματος, σεβόμαστε τις δεσμεύσεις μας» προσθέτοντας ότι «έχουμε κάνει μεταρρυθμίσεις που ουδείς στο παρελθόν τολμούσε να κάνει, αναλαμβάνοντας όλο το πολιτικό κόστος και αυτό πρέπει να αναγνωριστεί».

Τέλος, και σε ερώτηση για το εάν ανησυχεί μήπως ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα από όλη αυτή τη διαδικασία των συμβιβασμών που έχουν γίνει και ίσως χρειαστεί να γίνουν εξαϋλωθεί πολιτικά, φτάσει δηλαδή στις εκλογές με πολύ χαμηλή απήχηση στην κοινωνία, ο Δημήτρης Λιάκος σημείωσε ότι «οι πολιτικοί μας αντίπαλοι ανησυχούν για την επιτυχία μας» συμπληρώνοντας ότι με την ολοκλήρωση της 2^ης αξιολόγησης, την ποσοτική χαλάρωση, τους θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, την μείωση της ανεργίας και την επανείσοδο της Ελλάδας στις αγορές «αρχίζει όλο αυτό το πράγμα και αποκτάει, ας μου επιτραπεί ο όρος, μια κανονικότητα» προσθέτοντας ότι μετά το καλοκαίρι τα πράγματα θα είναι διαφορετικά και αυτό είναι που ανησυχεί τους πολιτικούς αντιπάλους της Κυβέρνησης. «Αυτό είναι που ανησυχεί και τους πολιτικούς μας αντιπάλου. Ότι η επιτυχία της Κυβέρνησης θα αναιρέσει όλο αυτό το σχεδιασμό για αριστερή παρένθεση, για πρόωρες εκλογές. Είναι σχέδια τα οποία μέχρι στιγμής έχουν ακυρωθεί και έχουν καεί επανειλημμένως. Τα δεδομένα και η πραγματικότητα είναι διαφορετικά. Αυτοί που πιστεύουν σε αυτά τα σχέδια και σε αυτά τα σενάρια θα διαψευστούν για ακόμη μια φορά».

Σχετικό απόσπασμα (ΗΧΗΤΙΚΟ):

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ


Seitan Booking proudly presents

DESPITE EVERYTHING - 'TRAILS' EP RELEASE SHOW

& BAD MOVIES / JUNKHEART


– Pre Sale: 6€ (locations listed under)
– Door Price: 8€
- Doors open: 20.45
Pre Sales for Dec. 2 (Athens) are available now for 6€ at:

Pre sale locations:
Vicious Cycles Athens - 8 Melanthiou, Psiri
Syd Records - 13 Protogenous, Psiri
Rhythm Records - 74 Emmanouil Mpenaki, Exarchia
Βαρναβα Cafe - Plateia Varnava 1, Pagkrati
Big Mouth - 8 Gyftopoulou Grigoriou, Halandri
Κομμωτήριο Μπαρ -ΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ



ΑΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΟΙ Live

για τον ΠΑΥΛΟ ΣΙΔΗΡΟΠΟΥΛΟ


Η ΣΥΝΑΥΛΙΑ ΟΠΩΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΑΜΕ ΑΝΑΒΛΗΘΗΚΕ ΓΙΑ ΛΟΓΟΥΣ ΥΓΕΙΑΣ

ΚΑΙ ΚΑΛΩΣ ΕΧΟΝΤΩΝ ΤΩΝ ΠΡΑΓΜΑΤΩΝ ΘΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΘΕΙ ΝΕΑ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΠΡΟΣΕΧΩΣ.

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 9 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ



Κρίστη Στασινοπούλου & Σχήμα ΝΥΝ



Την Παρασκευή 9 του Δεκέμβρη,

θα έχουμε τη χαρά να φιλοξενήσουμε

μια πολυαναμενόμενη επιστροφή,

να απολαύσουμε μια ιδιαίτερη καλλιτεχνική πρόταση

και να συμμετάσχουμε σε ένα πολύχρωμο και πολυεπίπεδο μουσικό ταξίδι..!!!



Η Κρίστη Στασινοπούλου ο Στάθης Καλυβιώτης και η μπάντα τους, «Σχήμα ΝΥΝ»,

θα μας παρουσιάσουν σε …πρώτη ζωντανή μετάδοση μετά την κυκλοφορία του τον Σεπτέμβριο,

τραγούδια από τον καινούργιο τους δίσκο ΝΥΝ (RiverboatRecords / WorldMusicNetwork) ,

ένα project που διαπρέπει στο εξωτερικό και επιτέλους θα έχει την ευκαιρία να απολαύσει

και το αθηναϊκό μουσικόφιλο κοινό, σε μια σκηνή, άρρηκτα συνδεδεμένη με το ένδοξο καλλιτεχνικό παρελθόν της ελληνίδας ερμηνεύτριας και στιχουργού .



Τα νέα τραγούδια θα συνοδεύσουν αγαπημένες στιγμές από το σύνολο της πλούσιας δισκογραφίας της Κρίστης Στασινοπούλου (Greekadelia, Ταξιδοσκόπιο, Τα Μυστικά των Βράχων, Ηχοτρόπια, Υφαντόκοσμος..!!!)



Πρωτοπόροι στην Ελλάδα της μίξης των ελληνικών, βαλκανικών και μεσογειακών δρόμων και ρυθμών με την ψυχεδέλεια, το πανκ, την electronic και με ελληνικό πάντα στίχο, η Κρίστη και ο Στάθης παίζουν όλα αυτά τα χρόνια κυρίως στο εξωτερικό, σε φεστιβάλ και σε κλαμπ της παγκόσμιας worldmusic σκηνής. Οι δίσκοι τους κυκλοφορούν και ακούγονται στα ραδιόφωνα του κόσμου, από την Ευρώπη και την Β. Αμερική, μέχρι την Βραζιλία και την Ιαπωνία, αποκομίζοντας υμνητικές κριτικές και διακρίσεις.



Ο δίσκος ΝΥΝ, κυκλοφόρησε φέτος το φθινόπωρο από την εγγλέζικη δισκογραφική εταιρία RiverboatRecords / WorldMusicNetwork και έχει ήδη μαζέψει τις καλύτερες κριτικές και βαθμολογήσεις από πολλά γνωστά και έγκυρα μουσικά, και όχι μόνο, μέσα ενημέρωσης από όλον τον κόσμο. Tον μήνα Οκτώβριο το ΝΥΝ βρίσκεται στην 1η θέση των TransglobalWorldMusicChartsκαι στην 3η θέση των EuropeanWorldMusicChartsτων Ευρωπαϊκών ραδιοφώνων….





Κρίστη Στασινοπούλου: φωνή, Ινδικό αρμόνιο, μπεντίρ
Στάθης Καλυβιώτης: λαούτο, electronics, livelooping, πλήκτρα
Ντίνος Ζούμπερης: μπάσο
Σόλης Μπαρκή: κρουστά



Παναγιώτης Κακαλιάς : ήχος



Στην συναυλία θα συμμετέχουν καλεσμένοι και φίλοι μουσικοί, καινούργιοι και παλαιότεροι συνεργάτες της Κρίστης και του Στάθη.





Περισσότερες πληροφορίες, κριτικές από τον παγκόσμιο τύπο, συνεντεύξεις, βίντεο-κλιπ από παλαιότερους δίσκους, κλπ στα:

www.krististassinopoulou.com

Kristi Stassinopoulou facebook page

ΠΟΡΤΕΣ: 22.00   / ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ: 10€ / ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ-ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ: 210 8224134. Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.



ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ (από 9/11):

ΚΥΤΤΑΡΟ (ώρες-μέρες συναυλιών)www.kyttarolive.gr

VIVA.GRhttp://www.viva.gr/

PUBLIC http://www.public.gr/

RELOAD STOREShttps://www.facebook.com/ReloadStores

SEVENSPOThttp://www.sevenspot.gr/
11876 Πληροφορίες Τηλεφωνικού Καταλόγουhttp://www.11876.gr/







ΣΑΒΒΑΤΟ 10 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2016



RockinTheBluesEvents & Κύτταρο παρουσιάζουν:



«Η Αέναη Γιορτή για τον RORYGALLAGHER»



GERRY McAVOY’S BAND OF FRIENDS

Special Guests: BLUES WIRE!!



Όταν το 2014 αποφασίσαμε να δώσουμε ένα τέλος σε αυτό το υπέροχο ζωντανό παραμύθι της σειράς εκδηλώσεων προς τιμήν του Rory που άκουγε στο όνομα «ShadowPlayFestival» ώστε να μη γνωρίσει ποτέ τη φθορά του χρόνου, βρεθήκαμε στην προκλητικά άχαρη θέση

της επετείου των 20 χρόνων από το χαμό του αξέχαστου Ιρλανδου.

Έτσι,

η RockinTheBluesEvents

(με «αποδεδειγμένη» την αδυναμία της στον Rory Gallagher)

σε συνεργασία με το Κύτταρο, το Δεκέμβριο του 2015

διοργάνωσαν ένα τρελό (soldout) πανηγύρι

με τους καλύτερους πρεσβευτές της μουσικής του Rory,

μια βραδιά που ακόμα συζητιέται, που ακόμα ..αναζητείται,



https://www.youtube.com/watch?v=x3hQ1dcZduU

https://www.youtube.com/watch?v=Pz7AjZmCll8





πήραν λοιπόν το μάθημα τους και δηλώνουν:



«ΟΣΟ ΑΥΤΗ Η ΣΥΝΗΘΕΙΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΛΑΤΡΕΙΑ ΓΕΝΝΑΕΙ ΤΟΣΟ ΟΜΟΡΦΕΣ ΜΟΝΑΔΙΚΕΣ ΣΤΙΓΜΕΣ

ΤΟ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΙΟΡΤΗ ΣΤΗ ΜΝΗΜΗ ΤΟΥ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟΥ ΙΡΛΑΝΔΟΥ ΠΡΙΓΚΗΠΑ

ΘΑ ΑΝΑΝΕΩΝΕΤΑΙ ΔΙΑΡΚΩΣ ΩΣ ΜΙΑ ΠΡΑΞΗ ΕΥΓΝΩΜΟΣΥΝΗΣ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ

ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΡΑΣΗ ΑΝΑΤΑΣΗΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΗ ΜΙΖΕΡΙΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ».











Και επειδή τίποτα με τόση διάρκεια δεν έτυχε, αλλά πέτυχε..

-και- αυτή τη χρονιά, οι καλύτεροι με τους καλύτερους

θα συναντηθούν στη σκηνή του Κυττάρου.



ΟιBANDOFFRIENDS…

(για τους λίγους πλέον που δεν γνωρίζουν για ποιούς μιλάμε..)

Bio:

GERRY McAVOY (Bass) Ο πλέον αναγνωρισμένος συμπαίκτης και φίλος του του Rory παρών σε όλες τις ηχογραφήσεις, σε όλες τις περιοδείες, σε όλα τα άλμπουμ του από το 1971 έως το 1991 (και φυσικά παρών στο live-σταθμό στη Ν. Φιλαδέλφεια το 1981) !!!!!

TEDMcKENNA (Drums) Μυθικός ντράμερ με τεραστία καριέρα στην αφρόκρεμα της παγκόσμιας μουσικής σκηνής έχοντας πρωταγωνιστήσει μεταξύ άλλων με τους The Sensational Alex Harvey Band, Greg Lake - ELP, Gary Moore, Michael Schenker και Ian Gillan - Deep Purple!!!!
Ηχογράφησεκαιπαρουσίασεμετον Rory τα: «Photo Finish», «Top Priority» and «Stage Struck».

MARCELSCHERPENZEEL (Guitar/Vocals)Έχοντας μεγαλώσει με τη μουσική του Rory, άφησε πίσω την προσωπική του καριέρα και μπάντα (Marcel Scherpenzeel Band και Wolfpin) για να ζήσει στο μύθο του μεγάλου του ειδώλου και εν τέλει να κερδίσει το παράσημο του Gerry McAvoy, "This is the closest guitarist to Rory you will ever hear" αλλά και την κοινή αποδοχή σε ένα τόσο απαιτητικό ρόλο!!

…συναντάνε για πρώτη φορά στη σκηνή,

την κατά πολλούς καλύτερη blues μπάντα της Ευρώπης, τους BLUES WIRE...

Bio:

«ΟιΜπλουζΓουαιρειναιτοκαλύτεροσυγκρότηματουείδουςστηνΕυρώπη.

Τουςαξίζειν’ακουστούνσταμεγαλύτεραακροατήρια» KATIE WEBSTER

Μια μπάντα φαινόμενο για την Ελληνική πραγματικότητα, πρωτεργάτες του μπλουζ στη χώρα μας με πλειάδα διακρίσεωνεντός και εκτός των τειχών, 30 χρόνιαπορείας, πανωαπο 10+ δισκάρεςστοενεργητικότους,συνεργασίες με κορυφαίαονόματατουείδους (John Hammond/ Louisiana Red/ Katie Webster/ Carey Bell / Dave Kelly/ Angela Brown/ Larry Garner/ Dick Heckstall Smith/ Al Copley/ Guitar Shorty/ Johnny Mars/Dr.FEELGOOD κ.α

Opening acts σε.. Buddy Guy, Albert King, John Mayall, Otis Rush κ.ακαισυμμετοχέςσεμεγάλαευρωπαικάφεστιβάλ,

μαπάνωαπ’ όλα μια μπάντα βιωματική με θαυμαστήσυνέπειακαιαφοσίωσηαλλά και το μοναδικό ταλέντο που τους επέτρεψε να ξεχωρίσουν και εν τέλει να καθορίσουν τα αγαπημένα τους μπλουζ...

...και στήνουν μια ζωντανή τετράωρη πανδαισία

με φόντο τις τραγουδάρες του Rory και τη RhythmnBlues φιλοσοφία

σεένα Saturday Night Special (μηνείναικαι Sunday Morning…) «τζαμάρισμα»

μέχρι τελικής πτώσης . -











INFO:
ΠΟΡΤΕΣ: 21.00 - ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ: 15€



Σημεία Προπώλησης:

ΚΥΤΤΑΡΟ: ΗΠΕΙΡΟΥ 48 & ΑΧΑΡΝΩΝ - 210 8224134
10.00-13.00 καθημερινές και ώρες-μέρες συναυλιών http://www.kyttarolive.gr/

EAT METAL RECORS:ΣΠ.ΤΡΙΚΟΥΠΗ 45,ΕΞΑΡΧΕΙΑ,
213 0378553

SIRENS RECORDS: ΝΙΚΗΤΑΡΑ 14 ΑΘΗΝΑ, 210 3822304

CAFÉ CARAMELO: Αγ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ 27 ΧΑΛΑΝΔΡΙ (Έναντι Δημαρχείου) 07.00 – 14.00

RockinTheBlues Events:
https://www.facebook.com/Rockin-The-Blues-Events-443192105852637/timeline/

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ: 210 8224134. Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.





Fb Event:   https://www.facebook.com/events/872960376169645/
ΚΥΡΙΑΚΗ 11 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Top of Form



DARK FUNERAL (Sweden)
+CARACH ANGREN (Holland)
+HOUR OF PENANCE (Italy)
+THE UNCONFESSED



Extreme metal apotheosis!!!

Οι απανταχού οπαδοί του extreme metal, θα έχουν την ευκαιρία να δουν από κοντά τρία αγαπημένα σχήματα από το εξωτερικό. Τους Σουηδούς black metallers, που έρχονται για τέταρτη φορά στη χώρα μας, DARK FUNERAL, τους Ολλανδούς symphonic black metallers, CARACH ANGREN και τους Ιταλούς technical death metallers, HOUR OF PENANCE!!!

Οι DARK FUNERAL, είναι ένα από τα σημαντικότερα black metal σχήματα εκτός Νορβηγίας, με μία πλούσια καριέρα 20 και πλέον ετών, έχοντας κυκλοφορήσει έξι στούντιο άλμπουμ, με το φοβερό “Where Shadows Forever Reign”, να είναι το πιο πρόσφατό τους, έχοντας δει το φως της δημοσιότητας το φετινό καλοκαίρι, από τη Century Media Records. Το γκρουπ θεωρείται από τα κορυφαία αυτού που ονομάζουμε “δεύτερο κύμα του black metal”, μαζί με συγκροτήματα όπως οι MARDUK, DARK THRONE και EMPEROR, έχοντας στην πλάτη τους πάρα πολλές παγκόσμιες περιοδείες καθώς και εμφανίσεις σε τεράστια φεστιβάλ, κάτι που τους βοήθησε, σε συνδυασμό με τις εκρηκτικές τους ζωντανές εμφανίσεις να χτίσουν έναν πυρήνα φανατικών οπαδών που τους ακολουθεί από το ξεκίνημα της καριέρας τους.

Κατά τη διάρκεια της πλούσιας καριέρας τους, έχουν κυκλοφορήσει μία σειρά πολύ σπουδαίων άλμπουμ, όπως το ντεμπούτο τους “The Secrets Of The Black Arts”, ή το “Vobiscum Satanas” που ακολούθησε, είναι δεδομένο όμως ότι οι αρκετές αλλαγές που είχαν στα μέλη τους (πέραν της υπάρχουσας πεντάδας που αποτελούν τους DARK FUNERAL σήμερα, έχουν περάσει άλλα 17 μέλη συνολικά!!!) δεν βοήθησαν ώστε να αποκτήσουν τη φήμη άλλων γκρουπ της ίδιας γενιάς. Από το ξεκίνημά τους, έχει απομείνει πλέον μόνο ο κιθαρίστας και βασικός συνθέτης, Lord Ahriman, ύστερα κιόλας από την αποχώρηση του τραγουδιστής Emperor Magus Caligula. Ο νέος τραγουδιστής, Heljarmadr (που επισκέφθηκε πρόσφατα την χώρα μας με τους GRÁ), έκανε το ντεμπούτο του στο πρόσφατο “Where Shadows Forever Reign” και περιμένουμε να τον δούμε επί σκηνής να έχει παρόμοια εκπληκτική απόδοση.

Εκτός όμως από τους DARK FUNERAL, θα έχουμε την ευκαιρία να δούμε και για πρώτη φορά, ένα πολύ ιδιαίτερο σχήμα του ακραίου χώρου. Οι Ολλανδοί CARACH ANGREN, έχουν καταφέρει από την πρώτη στιγμή να ξεχωρίσουν από τους υπόλοιπους του είδους, όχι μόνο επειδή είναι μία τετράδα που παίζει συμφωνικό horror black metal, αλλά και επειδή έχουν την τάση να χρησιμοποιούν πολλαπλές γλώσσες στους στίχους των κομματιών τους. Έχοντας βάση την Αγγλική γλώσσα, χρησιμοποιούν ακόμα και στο ίδιο κομμάτι Γερμανικά, Γαλλικά και Ολλανδικά. Από φέτος μάλιστα, στις περιοδείες τους, παίζει μαζί τους και ο θρυλικός κιθαρίστας των CANNIBAL CORPSE, DEICIDE και πολλών άλλων, Jack Owen (βέβαια όποτε είναι διαθέσιμος). Επίσης ο ντράμμερ τους, Namtar, έπαιξε για κάποιο μικρό διάστημα και με τους SEPTIC FLESH, μετά την λήξη της συνεργασίας τους με τον Φώτη Benardo. Στις αρχές της χρονιάς, κυκλοφόρησαν το “This Is No Fairytale”, που συνεχίζει την παράδοση που τους θέλει να γράφουν στίχους σχετικούς με ιστορίες φαντασμάτων, το οποίο -και αυτό- είχε πολύ θετική αντιμετώπιση από τον τύπο.

Από την Ιταλία μας έρχονται, επίσης για πρώτη φορά, οι τεχνικοί death metallers, HOUR OF PENANCE, ένα γκρουπ που δημιουργήθηκε το 1999 και παίζει στο ύφος των CANNIBAL CORPSE, ΒΕΗΕΜΟΤΗ και NILE, έχοντας στο ενεργητικό του έξι στούντιο άλμπουμ, με πιο πρόσφατο το καταπληκτικό “Regicide”, που κυκλοφόρησε το 2014, μέσω της Prosthetic Records. Πρόκειται για ένα πολύ έμπειρο και ταλαντούχο σχήμα, τόσο στο στούντιο όσο και στα live, που δεν αφήνει κανένα περιθώριο αμφισβήτησης!!! Μεταξύ των οπαδών του σχήματος συγκαταλέγεται και ο μπασίστας των CANNIBAL CORPSE, Alex Webster, απ’ την στιγμή που άκουσε το “Paradogma”. Το γκρουπ ετοιμάζει πυρετωδώς το νέο του έβδομο στούντιο άλμπουμ, που αναμένεται να κυκλοφορήσει στις αρχές του 2017.

Αυτή τη βραδιά της αποθέωσης του extreme metal θα ανοίξουν οι THE UNCONFESSED, ένα ελπιδοφόρο black-thrash σχήμα από την Λάρισα. Όσοι είστε οπαδοί του συγκεκριμένου ήχου, αυτή είναι η συναυλία που περιμένατε πολύ καιρό και επιβάλλεται να την παρακολουθήσετε!!!

Ώραέναρξης: 18:00 - Τιμήεισιτηρίου: 25 Ευρώ

Προπώλησηεισιτηρίων
Ticket House - Metal Era - No Remorse Records - Reload Stores - Cinema Libre - Uncle Chronis Tattoo - Monsterville
ON-LINE: www.ticketpro.gr - www.123tickets.gr




ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 16 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ

Το «Ελληνικό Ροκ» του …21ου αιώνα,

ξεκινάει την αντεπίθεση του από το Κύτταρο,

στις 16 του Δεκέμβρη !!!!!!


KollektivALive @ Κύτταρο

Guests:9mm/ 30 milliAmpere/ AlteraVita

Την Παρασκευή 16/12 οι KollektivA ανεβαίνουν για πρώτη φορά στην ιστορική σκηνή του Κυττάρου, για  να πραγματοποιήσουν την πιο ορμητική συναυλία της μέχρι τώρα πορείας τους.

Στην πιο δημιουργική τους φάση, γίνονται η αιχμή του δόρατος μιας σκηνής που αναδύεται και είναι έτοιμοι να επιβεβαιώσουν για ακόμα μία φορά τη φήμη που συνοδεύει τις ζωντανές τους εμφανίσεις. Στο χώρο που διαχρονικά εκφράστηκαν και αναδείχτηκαν  σχεδόν όλες οι εκφάνσεις της εγχώριας rock δημιουργίας, επιλέγουν αυτή τη  φορά να μοιραστούν τη σκηνή με κάποια από τα πιο αξιόλογα και δυναμικά συγκροτήματα του ελληνικού rock ήχου, δημιουργώντας ένα χορταστικό lineup.

Στη συναυλία θα ακουστούν για πρώτη φορά ζωντανά όλα τα τραγούδια από το πολυαναμενόμενο νέο album τους, με τίτλο «ΣΥΡΜΑΤΑ», με το οποίο το σχήμα φιλοδοξεί να ταρακουνήσει τα δεδομένα του σύγχρονου ελληνικού rock ήχου.
Διαθέσιμο είναι ήδη το τραγούδι "Σπασμένα Φρένα" εδώ: https://youtu.be/9nhMQ7puMiA
www.kollektiva.net
Fb: https://www.facebook.com/KollektivA.gr/
Youtube: https://www.youtube.com/c/kollektivanet



Oι 9mm είναι ένα ελληνόφωνο, progressive, rock, συγκρότημα που σχηματίστηκε το 2007. Το 2011 κυκλοφόρησαν το 1ο τους προσωπικό album «9mm». Το 2013 συμμετείχαν στη διπλή συλλογή ενάντια στο φασισμό, «Μία Απάντηση», με το τραγούδι «30 χρόνια μετά» και λίγο αργότερα κυκλοφόρησαν τη δεύτερη δισκογραφική τους δουλειά με τίτλο «Μαύρο Ποτάμι».
Fb: https://www.facebook.com/9MMGR/
Youtube: https://www.youtube.com/9MMGREEKBAND

Οι 30milliAmpere, το 2016, έβγαλαν το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο “Gun In My Head”
Ο ήχος τους είναι hard rock, με δόσεις stoner, ψυχεδέλειας και με ότι κατά καιρούς τους εξιτάρει, ενώ ο στίχος τους –άλλοτε πολιτικός κι άλλοτε για ότι τους προβληματίζει και συγκινεί- είναι αγγλικός.
Fb: https://www.facebook.com/30milliAmpere.gr/
Youtube: https://www.youtube.com/channel/UCKFTIZDR7Nb0QIrvMeAi-3w

Οι Altera Vita είναι ένα ελληνόφωνο rock συγκρότημα με έδρα την Αθήνα. Το ύφος τους και τα τραγούδια τους είναι επηρεασμένα από τα κοινωνικά φαινόμενα των καιρών και αποσκοπούν με αυτά, να προκαλέσουν ερεθίσματα για την αφύπνιση συνειδήσεων για έναν καλύτερο κόσμο, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Έχουν βραβευθεί για τη μελοποίηση του ποιήματος του Κώστα Βάρναλη, "Στην Εξορία" και συνεχίζουν να προκαλούν με τις συνεργασίες τους.

Facebook:  https://www.facebook.com/alteravita.gr/
YouTube: https://www.youtube.com/channel/UCtJGiR8ayWLcqJgFoApLcjw





F/b Event:https://www.facebook.com/events/1827251700821194/



ΠΟΡΤΕΣ: 20.00   / ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ: 10€ (με μπύρα ή κρασί)

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ: 210 8224134. Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.



ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:



VIVA.GRhttp://www.viva.gr/

PUBLIC http://www.public.gr/

RELOAD STOREShttps://www.facebook.com/ReloadStores

SEVENSPOThttp://www.sevenspot.gr/
11876 Πληροφορίες Τηλεφωνικού Καταλόγουhttp://www.11876.gr/

ΚΥΤΤΑΡΟ: Ώρες – Μέρες συναυλιών www.ΣΑΒΒΑΤΟ 17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ



Eat Metal Records presents:

HEAVY METAL ASSAULT #4 FESTIVAL

V.O.J.D. ( ex- BLACK TRIP ) - Sweden
LITANY
VULTURES VENGEANCE - Italy
SABOTER
SPEEDRUSH
HAILSTEEL

More names to be announced!!

More info on line up, ticket prices, etc..SOON !!!!

Get ready for a brave dose of real heavy metal holocaust!!!!
ΠΕΜΠΤΗ 22 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ



POSSESSED Live in Athens



Made Of Stone Productions presents:
Possessed (USA) first time in Athens
ΣτοKYTTARO Live Club / ΚΥΤΤΑΡΟ (Ηπείρου 48 & Αχαρνών, Αθήνα)
Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016
Πόρτες: 20:00

ΤΙΜΕΣΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ:
• Περιορισμένηπροπώληση: 23€
• Προπώληση: 26€
• Ταμείο: 29€

ΣΗΜΕΙΑΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ:
• Metal Era (Εμ. Μπενάκη 22, Αθήνα, τηλ.: 210 3304133, www.metalera.gr)
• No Remorse Records (Γαμβέτα 4, Αθήνα, τηλ.: 210 3830981, www.noremorse.gr)
• Bowel of Noise records (Official) (Θεμιστοκλέους 25, Αθήνα, 210 3846783, www.bowelofnoise.com)
• Viva.gr
• Τηλεφωνικά στο 11876
• Reload Stores
• Media Markt
• Seven Spots
• Καταστήματα Public (www.public.gr)
• Βιβλιοπωλείο Ευριπίδης στη Στοά - Evripidis International Bookstore
• Ηλεκτρονική προπώληση: www.viva.gr/tickets/music/kyttaro/possessed


Λίγες μπάντες έχουν καταφέρει να πιέσουν τα όρια του ακραίου metal στον βαθμό που το πέτυχαν οι θρυλικοί Possessed. Ακόμη λιγότερες είναι αυτές που μπορούν να δημιουργήσουν ένα μοναδικό και ξεχωριστό μουσικό στυλ, όπως εκείνοι κατάφεραν, πετυχαίνοντας έτσι να διαχωριστούν από όλα τα άλλα σχήματα του είδους που οι ίδιοι ουσιαστικά εισήγαγαν.

Όταν πίσω στις αρχές των 80's οι Mike Torrao (κιθάρα), Mike Sus (drums) και Jeff Becerra (μπάσο, φωνή) ένωσαν τις δυνάμεις τους, μετά τη διάλυση του heavy metal cover band των πρώτων δύο και την αποχώρηση του δεύτερου από την τότε μπάντα του, Blizzard, λίγοι περίμεναν αυτό που θα συνέβαινε μερικά χρόνια μετά, όταν το όνομα Possessed ξεκίνησε να κάνει τον γύρο της υφηλίου, καταφέρνοντας τελικά να γίνει γνωστό στους απανταχού οπαδούς του σκληρού ήχου.

Οι Possessed πραγματοποίησαν το δικό τους breakthrough στην τότε σκηνή του San Francisco, μοιραζόμενοι τη σκηνή με τους ομοϊδεάτες και φίλους τους Bay Area thrashers Exodus αλλά και με άλλα σχήματα, πολλά από τα οποία πλέον δεν υπάρχουν. Το 1982-1983 ηχογράφησαν ένα demo τεσσάρων τραγουδιών, ένα από τα οποία ("Swing of the Axe") συμπεριλήφθηκε στη συλλογή "Metal Massacre 6" και αργότερα στην "The Best of Metal Massacre".

Έχοντας ξεκινήσει ήδη να προκαλούν σάλο στη metal κοινότητα, οι Possessed προχώρησαν από νωρίς στις πρώτες αλλαγές μελών, καταλήγοντας στην πρόσληψη του -επίσης πρώην μέλους των Blizzard- Larry LaLonde στη θέση του κιθαρίστα. Το πάθος του για την κιθάρα και τη δημιουργία ενός άκρως προσωπικού playing style, ταίριαξε άψογα στους Possessed, που έξι μήνες μετά υπέγραψαν το πρώτο τους δισκογραφικό συμβόλαιο στην Combat Records.

Το 1985 ήταν η στιγμή που θα άλλαζε μια για πάντα το πρόσωπο της metal μουσικής. Η κυκλοφορία του αριστουργηματικού ντεμπούτο "Seven Churches" υπό τη στέγη της Combat Records έθεσε νέα standards για τον ακραίο ήχο. Τα υπερηχητικά κιθαριστικά riffs των Torrao και LaLonde, τα χαρακτηριστικά γρυλίσματα και το γρήγορο μπασιστικό παίξιμο του Becerra, τα εκκωφαντικά τύμπανα του Sus και η υποδειγματικά ακατέργαστη παραγωγή του guru των heavy metal παραγωγών, Randy Burns (Megadeth, Dark Angel, Death, Kreator, Suicidal Tendencies κ.α.) ευθυγραμμίστηκαν απόλυτα, στο album που ακούει στο όνομα "Seven Churches", δημιουργώντας ένα τελείως νέο είδος μουσικής, που αργότερα ονομάστηκε death metal. Με το μεγαλύτερο μέρος των συνθέσεών του να ανήκει στους Torrao και Becerra, το "Seven Churches" κατέληξε κάποια χρόνια μετά να αποτελεί μία από τις πιο επιτυχημένες εμπορικά κυκλοφορίες της Combat Records και ο πήχης με τον οποίο τα death metal albums αξιολογούνται μέχρι και σήμερα.

Αμέσως μετά οι Torrao, Becerra και LaLonde ηχογραφούν το "Beyond the Gates" (δεύτερο και τελευταίο album των Possessed) το οποίο κυκλοφορεί το Halloween του 1986, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία στο Ευρωπαϊκό territory, δίνοντάς τελικά την ευκαιρία στο σχήμα να περιοδεύσει στη γηραιά ήπειρο στο τέλος της ίδιας χρονιάς.

Μετά το τέλος της περιοδείας, οι Possessed ηχογραφούν και κυκλοφορούν το "Eyes of Horror", ένα EP πέντε τραγουδιών σε παραγωγή του παγκοσμίου φήμης κιθαρίστα Joe Satriani. Μουσικά και στιχουργικά εξελιγμένο, το album καταπιάνεται με ιδιαίτερα σκοτεινά ζητήματα όπως η αμαρτία, τα ναρκωτικά και η βία. Όχι πολύ μετά την κυκλοφορία του, ο LaLonde προσχωρεί στους Primus μαζί με τον Les Claypool, ο Sus παραιτείται των καθηκόντων του για να συνεχίσει τις σπουδές του και ο Torrao αποφασίζει πως δεν θέλει πλέον να είναι μέλος της μπάντας. Ο Becerra συνεχίζει να παίζει, επικεντρώνοντας την προσοχή του σε άλλα side projects, περνώντας ταυτόχρονα ένα χρονικό διάστημα εσωτερικής αναζήτησης, για να αναθεωρήσει τους στόχους του στη ζωή. Λίγα χρόνια αργότερα ο Torrao κάνει μια απόπειρα να επαναδραστηριοποιήσει τους Possessed. Η προσπάθειά του πέφτει στο κενό.

Το 2004 ο Becerra συνεργάζεται με τους Sadistic Intent για την επανηχογράφηση του "The Exorcist" για ένα tribute album στους Possessed κι έτσι αποφασίζουν να πραγματοποιήσουν μερικές ζωντανές εμφανίσεις προς τέρψη των fans οι οποίοι ζητούσαν κάτι τέτοιο επί δεκαετίες. Γνωρίζοντας ιδιαίτερα θετική ανταπόκριση, ο Becerra και οι Sadistic Intent συνεχίζουν τα shows για κάποια χρονια, με ιδιαίτερη επιτυχία, συμμετέχοντας μάλιστα στα Wacken 2007, Maryland Deathfest 2009 και το "Blackest of the Black Tour" του 2010. Η συνεργασία αυτή δίνει νέα πνοή σε Becerra και Sadistic Intent κι έτσι λίγο αργότερα οι δύο πλευρές χωρίζουν για να συνεχίσει η καθεμία παίζοντας το δικό της στυλ metal μουσικής, με τον drummer Emilio Marquez (Asesino, Coffin Texts, ex-Brujeria) να παραμένει στο πλευρό του Becerra ως νέο πλέον μέλος των Possessed.

Το 2011 στο σχήμα προσχωρεί ο μπασίστας Robert Cardenas (Masters Of Metal [πρώην Agent Steel], Malice, Coffin Texts, Engrave) και οι κιθαρίστες Kelly McLauchlin (Pessimist, Diabolic, Unholy Ghost) και Daniel Gonzalez (Nailshitter).

Πραγματοποιώντας έναν σεβαστό αριθμό ζωντανών εμφανίσεων, συμπεριλαμβανομένης και της συμμετοχής τους στο Graspop 2012 όπως και στο Ευρωπαϊκό tour "The Fallen Angel" του 2012, με το νέο line-up να ανταπεξέρχεται στις προσδοκίες με το παραπάνω, οι Possessed αναγεννιούνται από τις στάχτες τους, περνώντας σε μια νέα εποχή για αυτούς και τον ήχο που οι ίδιοι δημιούργησαν. Έχοντας ως παρακαταθήκη τη βαριά κληρονομιά των δύο πρώτων δίσκων που αποτέλεσαν -δίχως άλλο- ανεξίτηλη επιρροή για όλο τον χώρο του ακραίου metal, και όντας έτοιμοι να πάνε αυτή τη κληρονομιά ένα βήμα παραπέρα, οι Possessed βγαίνουν και πάλι στον δρόμο, ενώ ήδη συνθέτουν και ηχογραφούν νέο υλικό, με σκοπό να αλλάξουν για άλλη μια φορά το πρόσωπο του death metal.

***

LINKS:
• Possessed: www.facebook.com/666possessed
• Made Of Stone Productions: www.facebook.com/madeofstoneprods
• 3P Lab: www.facebook.com/3plabgr
• KYTTARO Live Club / ΚΥΤΤΑΡΟ: www.kyttarolive.gr | www.facebook.com/kyttaro






ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 23 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ



XATZIFRAGETA- theband - Live!!!!



To φαινόμενο Χατζηφραγκέτα, με full band σύνθεση την Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

θα ταρακουνήσει το Κύτταρο για τα καλά....



Xatzifrageta The Band:
Πάνος Φραγκιαδάκης
Βαγγέλης Χατζηγιάννης
Γιώργος Χριστοδούλου (Ντραμς)
Βασίλης Τσιγκρής (Μπάσο)



ΠΟΡΤΕΣ: 21.30 ΕΙΣΙΤΗΡΙΟ: 10€ ΤΑΜΕΙΟ / 8€ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ



Σημεία Προπώλησης:
ΚΥΤΤΑΡΟ: ΗΠΕΙΡΟΥ 48 & ΑΧΑΡΝΩΝ - 210 8224134
10.00-13.00 καθημερινές και ώρες-μέρες συναυλιών http://www.kyttarolive.gr/
EAT METAL RECORDS:ΣΠ.ΤΡΙΚΟΥΠΗ 45,ΕΞΑΡΧΕΙΑ,
213 0378553
SIRENS RECORDS: ΝΙΚΗΤΑΡΑ 14 ΑΘΗΝΑ, 210 3822304

The Christmas 80s Party..!!!!



ΣΑΒΒΑΤΑ: 24-31 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ & 7 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ



ΚΩΣΤΑΣ ΧΑΡΙΤΟΔΙΠΛΩΜΕΝΟΣ &Polis

ΚΩΣΤΑΣΜΠΙΓΑΛΗΣ

ΠΩΛΙΝΑ



Πωλίνα Μπίγαλης και Χαριτοδιπλωμένος !!!

Οι τρεις .. «Μάγοι» με δώρα τα αγχωλυτικά τραγούδια τους

και το μοναδικό κέφι που ξέρουν να δημιουργούν

θα μας χορέψουν στους ρυθμούς τους τα τρία Σάββατα των γιορτών:

παραμονή Χριστουγέννων, παραμονή Πρωτοχρονίας και το Σάββατο 7 Ιανουαρίου!!!





Αυτή η μοναδική παρέα,

που τα τελευταία χρόνια σαρώνει τα πάντα στο πέρασμα της

που δεν έχει αφήσει άνθρωπο για άνθρωπο ...καθιστό,

με την συνδρομή των εκρηκτικών Polisκαι του showmanΔημήτρη Κίκλη

θα μας ξεσηκώσουν με τις αμέτρητες επιτυχίες τους

για τρια μοναδικά εορταστικά 80s-90slivehappenings

μέχρι τελικής πτώσης!!!!!





Ετοιμαστείτε για….

«Πάμε για τρέλες στις Σευχέλες» «Μελισσούλα» «Τα κορίτσια ξενυχτάνε» «Ροζ Μπικίνι»

«Του Αιγαίου τα Μπλούζ» «Βραδινό μπανάκι» «Πους Απς» «Κατερίνα»

«Όσο υπάρχει αυτή η αγάπη»«Μπιρίμπα» «Με την πρώτη ματιά» «Στοιχηματίζω»

«Κυκλοφόρησε» «Σοκολατί» «Μου λείπεις» «Έτσι σε θέλω» «Ράδιο αγάπη μου»

«Η κόρη του περιπτερά» «Ψηλές κοντές» «Καλή επιτυχία»

«Ζηλεύω» «Τοκαπελάκι» «Lost in the Night”

και after – Party μεόλατα 80s και 90s Super Hits ..!!!!!!!!





Πόρτες: 22.00(Στις 31/12 οι πόρτες θα ανοίξουν στις 00.30)

Επικοινωνια- Κρατήσεις: 210 8224134Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Εισιτήριο: 15€(με ποτό) / Φιάλη- 120€

Προπώληση εισιτηρίων:

ΚΥΤΤΑΡΟ 10-13.00 καθημερινές και ώρες-μέρες συναυλιών

VIVA.GRhttp://www.viva.gr/

PUBLIC http://www.public.gr/

RELOAD STOREShttps://www.facebook.com/ReloadStores

SEVENSPOThttp://www.sevenspot.gr/
11876 Πληροφορίες Τηλεφωνικού Καταλόγουhttp://www.11876.gr/


ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 30 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ



Η Playfalse παρουσιάζει
Tardive Dyskinesia

“Harmonic Confusion” live presentation



Special guests: Still Falling & Insect Radio



Πόρτες: 21:00

ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ:
• 6€ (προπώληση)
• 8€ (ταμείο)

ΣΗΜΕΙΑ ΠΡΟΠΩΛΗΣΗΣ:
• Ticket House (Πανεπιστημίου 42, Αθήνα, τηλ.: 210 3608366, www.tickethouse.gr)
• Metal Era (Εμμανουήλ Μπενάκη 22, Αθήνα, τηλ.: 210 3304133, www.metalera.gr)
• No Remorse Records (Γαμβέτα 4, Αθήνα, τηλ.: 210 3830981, www.noremorse.gr)
• Reload Stores (Πανεπιστημίου 54, τηλ.: 210 3801464, www.reloadstores.gr)
• Cinema Libre Filmstore (Θεμιστοκλέους 34, τηλ.: 210 3803833)
• Monsterville (Κολοκοτρώνη 9, Χαλάνδρι, τηλ.: 213 0242768, www.monsterville.gr)
• Uncle Chroni's tattoo and body piercing (Λεωφόρος Μεσογείων 248, Χολαργός, τηλ.: 211 4007736, www.unclechronis.com)
• Ηλεκτρονική προπώληση: www.123tickets.gr | www.ticketpro.gr

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ:

H νέα - τέταρτη σε σειρά - δισκογραφική κυκλοφορία τών Tardive Dyskinesia υπό τον τίτλο “Harmonic Confusion” (Playfalse Records) είναι πλέον γεγονός. Οι αποθεώτικές κριτικές από τον παγκόσμιο έντυπο και ψηφιακό τύπο, επιβεβαιώνουν οτί πρόκειται ίσως για την καλύτερη και ωριμότερη δουλειά του συγκροτήματος στην μέχρι τώρα δωδεκαετή πορεία του.

Δύο μέρες πριν αποχαιρετήσουμε το 2016 και πιο συγκεκριμένα την Παρασκευή 30 Δεκεμβρίου στο KYTTARO Live Club / ΚΥΤΤΑΡΟ (Ηπείρου 48 & Αχαρνών), oι Tardive Dyskinesia θα γιορτάσουν με μία μοναδική ζωντανή εμφάνιση την κυκλοφορία του νέου πονήματός τους, παίζοντας κατα κύριο λογο κομμάτια μέσα απο το “Harmonic Confusion” αλλά και απο όλη τη μέχρι στιγμής δισκογραφική τους πορεία.

Όσοι παρακολουθούν την prog metal σκηνή και όχι μόνο, γνωρίζουν πολύ καλά τους Tardive Dyskinesia. Από τις πρώτες μέρες τους ως Override, την κυκλοφορία του προφητικού ντεμπούτο full length album τους “Distorting Point of View”, την ευρωπαϊκή περιοδεία, τα packed gigs σε όλη την Ελλάδα και τελικά το εμβληματικό “Static Apathy in Fast Forward” (2012) album τους που με την υψηλή ακραία αισθητική του, τους έδωσε το “εισιτήριο” για τη συμμετοχή τους στα δύο μεγαλύτερα prog-djent metal fest της ευρώπης (Euroblast & UK Tech-Metal Fest) κοντά σε κορυφαια ονόματα του ίδους όπως Meshuggah, Cynic, Leprous, The Ocean, Protest The Hero, Animals As Leaders, Textures, Between The Buried And Me, κ.α., οι Tardive Dyskinesia χαρακτηρίζονται από σταθερή ποιότητα και εμμονική συνέπεια, γεγονός που τους επέτρεψε να παραμείνουν στο προσκήνιο, για όλο αυτό το διάστημα.

Αποσπάσματα από τις δισκοκριτικές που έλαβε το “Harmonic Confusion”:

► “Progressive μουσική με την πραγματική έννοια του όρου.”
Metal Hammer (UK)

► “Πανέμορφα ρυθμικά jams, που είναι αδύνατο να μην σε γκρουβάρουν.”
Metal Injection

► “Μία μπάντα με μοναδικό ήχο.”
MetalSucks.net

► "Η πιο ολοκληρωμένη μέχρι στιγμής δισκογραφική δουλειά των Tardive Dyskinesia."
Prog Magazine

► "Ένα πραγματικό μοντέρνο prog διαμάντι και το ξεκάθαρο σημάδι πως οι Tardive Dyskinesia είναι μια μπάντα που πρέπει να παρακολουθείς. "
New Noise Magazine

► “Αν υπάρχει κάποιος δίσκος φέτος που να αξίζει να ρίξει φως σε μία υποδιαφημισμένη περιοχή του κόσμου, τότε αυτός είναι ξεκάθαρα το ‘Harmonic Confusion’”
SkullsNBones.com

***

Μαζί τους θα εμφανιστεί το progressive / technical / atmospheric metal σχήμα των Still Falling. Δημιουργημένοι το 2009 και υπάρχοντας ενεργά στην σκηνή από το 2010, οι Still Falling έχουν καταγράψει στο ιστορικό τους έναν σεβαστό αριθμό ζωντανών εμφανίσεων και συμμετοχές σε σημαντικά εγχώρια festivals. Τον Ιούλιο του 2016 κυκλοφόρησαν την τέταρτη πλήρη κυκλοφορία τους, υπό τον τίτλο "Free of Avidya”, που σηματοδοτεί ένα νεό ξεκίνημα για την μπάντα και τους καθιστά πλέον ένα εκ των hot ονομάτων του μοντέρνου ατμοσφαιρικού metal, γεγονός που επισφραγίζεται απο την συμετοχή τους στο Rockstadt Extreme Fest Indoor Edition, στο Brasov της Ρουμανίας στο πλευρό σημαντικών σχημάτων του ακραίου χώρου, όπως οι Samael και Anaal Nathrakh αλλά και από την εκρηκτική τελευταία τους εμφάνιση στο Raise your Voice Fest στο AN club 'official' τον περασμένο Οκτώβριο. Με νέο ανανεωμένο line-up, οι Still Falling υπόσχονται άλλη μια ζωντανή εμφάνιση γεμάτη ένταση και συναίσθημα.

***

Τη συναυλία θα ανοίξουν οι Insect Radio. Το Αθηναϊκό κουαρτέτο δεν επαναπαύεται σε μουσικές φόρμες και με περίσσια μαεστρία προσμειγνύει punk, hardcore, thrash και math rock ήχοχρώματα, συντελώντας σε ένα μουσικό υβρίδιο που δεν περνάει απαρατήρητο. Τον Δεκέμβριο του 2015 κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο album τους "We Are Trouble" σε ψηφιακή μορφή, έχοντας νωρίτερα μέσα στη χρονιά ανοίξει τη συναυλία των OFF! στην Αθήνα, ενώ το επίσημο μουσικό video τους, για το "A Fine Christian" έδειξε τις διαθέσεις ενός σχήματος που δεν φοβάται να τολμήσει και να πειραματιστεί. Σε ένα διάλειμμα από τη σύνθεση και την ηχογράφηση του υλικού για την επερχόμενη δεύτερη πλήρη κυκλοφορία τους, οι Insect Radio ανεβαίνουν και πάλι στη σκηνή, για να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Πανικό.

***

LINKS:
• Tardive Dyskinesia: www.facebook.com/tardivedyskinesiaband
• Still Falling: www.facebook.com/stillfallingband
• Insect Radio: www.facebook.com/insectradioofficial
• Playfalse: www.playfalse.com | www.facebook.com/playfalseofficial
• 3P Lab: www.facebook.com/3plabgr

***

«Απρόσμενα» στο Κορωπί

 

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου

 

Λουδοβίκος των Ανωγείων - Μανόλης Μπαρδάνης

 

στο «Γιαπί» της ΑΚΤ-ΕΙΝ

 

Ο Μανόλης Μπαρδάνης, συναντά τον Λουδοβίκο των Ανωγείων

Ο Μανόλης Μπαρδάνης, συνοδεύει τα τραγούδια του Λουδοβίκου με απαγγελίες κειμένων του τραγουδοποιού, από τα βιβλία του «Πηγάδι του κρίνου» και «Εξομολόγηση μιας τελείας».

 

Ιδέα:
Δυο δημιουργοί συναντώνται στην ονομαστική εορτή κοινού τους φίλου. Κάπου στα μέσα της βραδιάς, η παρέα εστιάζει την επιθυμία της στους δυο καλεσμένους δημιουργούς-μουσικούς, κι αυτοί με τη σειρά τους, αναλαμβάνουν την απρόσμενη μουσική κατεύθυνση της όλης συνάθροισης.

 

Η ωραιότητα του απρόβλεπτου, η γοητεία του αυτοσχεδιασμού, είναι τα στοιχεία, που συνήθως συνοδεύουν ανάλογες συναντήσεις.

 

Αυτό ακριβώς λαμβάνει χώρα επί σκηνής, στο «Γιαπί» της Ακτ-Ειν στο Κορωπί, όπου «Έλληνες δημιουργοί, συναντώνται επί σκηνής, σε απρόσμενες μουσικές ιστορίες».

 

Ιδέα-σχεδιασμός: Κώστας Φασουλάς

 

Ώρα έναρξης: 21:00

 

Παρακάτω δείτε το πρόγραμμα των «Απρόσμενων» συναντήσεων, όπως έχει διαμορφωθεί έως τώρα

(Οι ημερομηνίες που απουσιάζουν θα ανακοινωθούν σύντομα)

 

ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ

 

Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου: Γιώργος Καζαντζής- Ηρακλής Βαβάτσικας
Ο Ηρακλής Βαβάτσικας, συναντά τον Γιώργο Καζαντζή

 

Δημήτρης Παπαδημητρίου- Βαγγέλης Κορακάκης
Ο Βαγγέλης Κορακάκης, συναντά τον Δημήτρη Παπαδημητρίου

 

Νίκος Ξυδάκης- Μιχάλης Γκανάς
Ο Μιχάλης Γκανάς, συναντά τον Νίκο Ξυδάκη
Παρουσίαση του ανέκδοτου έργου τους «Γυάλινα Γιάννενα». Ο Μιχάλης Γκανάς διαβάζει και σχολιάζει ποιήματα της προσωπικής του εργογραφίας.

 

2017

 

ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ

 

Σάββατο 7 Ιανουαρίου: Δημήτρης Μυστακίδης- Απόστολος Ρίζος
Ο Απόστολος Ρίζος, συναντά τον Δημήτρη Μυστακίδη

 

Τρίτη 10 Ιανουαρίου: Νότης Μαυρουδής- Μπάμπης Τσέρτος
Ο Μπάμπης Τσέρτος, συναντά τον Νότη Μαυρουδή

 

Βασίλης Σκουλάς- Κώστας Λειβαδάς
Ο Κώστας Λειβαδάς, συναντά τον Βασίλη Σκουλά

 

Μίλτος Πασχαλίδης- Πασχάλης Τσαρούχας
Ο Πασχάλης Τσαρούχας, συναντά τον Μίλτο Πασχαλίδη

 

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ

 

Γιώργος Ανδρέου- Μανόλης Καραντίνης
Ο Μανόλης Καραντίνης, συναντά τον Γιώργο Ανδρέου

 

Σάββατο 11 Φεβρουαρίου: Γιώργος Ζήκας- Γιάννης Μήτσης
Ο Γιάννη Μήτσης, συναντά τον Γιώργο Ζήκα

 

Πέτρος Βαγιόπουλος-Τάσος Γκρούς
Ο Τάσος Γκρούς, συναντά τον Πέτρο Βαγιόπουλο

 

Λάκης Χαλκιάς- Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης
Ο Αλέξανδρος Εμμανουηλίδης, συναντά τον Λάκη Χαλκιά

 

Πληροφορίες

 

Ώρα έναρξης: 21:00

 

Γενική είσοδος: 10 ευρώ

Ελάχιστη κατανάλωση: 5 ευρώ

 

«Γιαπί» της ΑΚΤ-ΕΙΝ
Ερμή Σουρλατζή 14, Κορωπί Αττικής

τηλέφωνα επικοινωνίας:
210 6627 470, 694 4462 398


http://www.akt-ein.gr/ 

 

Για περισσότερες πληροφορίες απευθυνθείτε στην Ηρώ Παστρικού στο Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε. 

 

*Η ΑΚΤ-ΕΙΝ είναι μια κοινωνική-συνεταιριστική επιχείρηση που ιδρύθηκε από έντεκα μέλη τον Δεκέμβριο του 2012. Τα μέλη αυτά, παράλληλα με την επαγγελματική τους δραστηριότητα έχουν εμπλακεί σε πολλές εθελοντικές -πολιτιστικές-κοινωνικές-περιβαλλοντικές δράσεις. Όλες αυτές οι δράσεις είχαν και έχουν ένα κοινό: τον άνθρωπο.

 

Στο καταστατικό της ΑΚΤ-ΕΙΝ αναφέρεται:
"Σκοπός του Συνεταιρισμού είναι η επιδίωξη του συλλογικού οφέλους και η εξυπηρέτηση γενικότερων κοινωνικών συμφερόντων. Ειδικότερα, σκοπός του Συνεταιρισμού είναι η προώθηση της ένταξης στην οικονομική και κοινωνική ζωή, και στην απασχόληση, ατόμων που αντιμετωπίζουν κοινωνικό αποκλεισμό και εν γένει η κοινωνική επανένταξη των ατόμων που ανήκουν στις Ευάλωτες Ομάδες Πληθυσμού, και της ενσωμάτωσής τους στην αγορά εργασίας μέσω της δημιουργίας ευκαιριών κατάρτισης και ανάπτυξης προσωπικών δεξιοτήτων. [Σημ. Στις «Ευάλωτες Ομάδες Πληθυσμού» ανήκουν οι ομάδες εκείνες του πληθυσμού που η ένταξή τους στην κοινωνική και οικονομική ζωή εμποδίζεται από σωματικά και ψυχικά αίτια ή λόγω προηγούμενης παραβατικής συμπεριφοράς και κοινωνικών διακρίσεων. Σε αυτές ανήκουν άτομα με αναπηρίες (σωματικές ή ψυχικές ή νοητικές ή αισθητηριακές), απεξαρτημένα από ουσίες άτομα, οροθετικοί, αποφυλακισμένοι, άνεργοι και άστεγοι].

2 Δεκεμβρίου πανελλαδικό παν- αναπηρικό συλλαλητήριο των ατόμων με αναπηρία στην Αθήνα!

Στις 2 Δεκέμβρη, τα άτομα με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και οι οικογένειές μας διεκδικούμε το δικαίωμα στη ζωή και στην αξιοπρέπεια.
Συγκεντρωνόμαστε στις 10 το πρωί στην Ομόνοια, για να ακολουθήσει πορεία στη Βουλή!
Ενόψει της 3ης Δεκέμβρη, Εθνικής Ημέρας ΑμεΑ, η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία διοργανώνει πανελλαδικό, παν- αναπηρικό συλλαλητήριο!

Τα άτομα με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και οι οικογένειές μας θέλουμε να ζήσουμε!
Με αξιοπρέπεια, ισότητα, δικαιοσύνη!
Εμείς, τα άτομα με αναπηρία, οι γονείς και κηδεμόνες ατόμων με νοητική αναπηρία, αυτισμό, σύνδρομο Down, εγκεφαλική παράλυση, βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, τα άτομα με χρόνιες παθήσεις, στις 2 Δεκέμβρη 2016, ενόψει τις 3 Δεκέμβρη 2016, Εθνική και Παγκόσμια Ημέρα Ατόμων με Αναπηρία, όπως και ΚΑΘΕ ΗΜΕΡΑ, δηλώνουμε την απόφασή μας να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για να ανατρέψουμε τις δυσμενείς καταστάσεις που βιώνουμε λόγω των επώδυνων και σκληρών μέτρων μιας ατέρμονης πολιτικής λιτότητας που μας έχει οδηγήσει στην εξαθλίωση.
Δηλώνουμε ότι θέλουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια, ισότητα δικαιοσύνη!
Δηλώνουμε ότι δεν θα πληρώσουμε μια κρίση που δεν δημιουργήσαμε.
Εμείς, τα άτομα με αναπηρία, χρόνιες παθήσεις και οι οικογένειές μας, που βιώνουμε τη διάκριση σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, κάνουμε πράξη το σύνθημά μας «Τίποτα για Εμάς, χωρίς Εμάς!», παλεύοντας για την υγεία, την ιατροφαρμακευτική κάλυψη και περίθαλψη, για την πρόνοια, τα επιδόματα, την εργασία, τα εισοδήματα, την κοινωνική ασφάλιση, τις συντάξεις, την αποιδρυματοποίηση, τη διαβίωση στην κοινότητα, την δωρεάν και ακηδεμόνευτη εκπαίδευση.

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου, στις 10 το πρωί στην πλατεία Ομονοίας!



esamea.gr

Απερίγραπτες «διαπραγματεύσεις» στην Ελβετία – Ευγνωμοσύνη… στον Ερντογάν οφείλουμε ως λαός γιατί με την αδιαλλαξία του απέτρεψε προς στιγμή την κατάλυση του κυπριακού κράτους

του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου

Φαίνεται, αν αληθεύουν όσα μεταδίδονται από την Ελβετία την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές και δεν ανατραπούν μέχρι το τέλος αυτών των απερίγραπτων «διαπραγματεύσεων», ότι οφείλουμε ως λαός ευγνωμοσύνη στον Ταγίπ Ερντογάν, γιατί, με την αδιαλλαξία του, απέτρεψε προς στιγμή την κατάλυση του κυπριακού κράτους. Βεβαίως πρέπει να περιμένουμε μέχρι την τελευταία στιγμή για να δούμε αν όντως επέλθει διαφωνία στην Ελβετία ή αν δεν πρόκειται για το τελικό φόρσινγκ, ώστε να αποσπασθούν και άλλες παραχωρήσεις από τον κ. Αναστασιάδη.

Από την Κοζάνη στη Λωζάννη!

Είναι άλλωστε απολύτως ακατανόητο γιατί δύο άνθρωποι που βρίσκονται σε απόσταση ενός χιλιομέτρου ο ένας από τον άλλο πήγαν στη Γενεύη να λύσουν το Κυπριακό. Ο κ. Αναστασιάδης δεν πήρε καν μαζί του το Εθνικό Συμβούλιο, όπως γινόταν πάντα μέχρι τώρα, ενώ απαγορεύτηκε στους δημοσιογράφους η είσοδος στο ξενοδοχείο. Δεν θέλουμε να κάνουμε εικασίες γιατί ο διεθνής παράγων θέλει απομονωμένο τον κ. Αναστασιάδη, ούτε να αναφερθούμε στις «γελτσινικού τύπου» συνήθειές του, ή στα δημοσιεύματα διεθνώς για τα μέσα που έχουν να τον πιέσουν. Όχι γιατί αυτά δεν έχουν σημασία, ασφαλώς και έχουν, αλλά γιατί, σε τελικά ανάλυση, είναι η πολιτική φιλοσοφία και όχι τόσο η προσωπικότητα του Κυπρίου προέδρου που απειλεί την επιβίωση του κράτους του.

Πήγαν εκεί, λένε, για να μη γίνονται διαρροές και χαλάσουν οι συνομιλίες. Μήπως, δηλαδή, πληροφορηθούν οι άμοιροι κάτοικοι του νησιού τι τους περιμένει! Η Κύπρος είναι το μόνο κράτος στον κόσμο του οποίου ο πρόεδρος, που υποτίθεται έχει εκλεγεί για να κυβερνά το κράτος και όχι να το διαλύσει, έχει μόνος του οικειοποιηθεί καθήκοντα… Συντακτικής Συνέλευσης!

Όμως, ακόμα κι αν επιβεβαιωθεί η αποτυχία στη Γενεύη, κανένας εφησυχασμός δεν επιτρέπεται, αφού είναι περισσότερο από σαφές ότι ισχυρές διεθνείς δυνάμεις έχουν τώρα κινητοποιηθεί για να «λύσουν» άμεσα το Κυπριακό, δηλαδή να αφαιρέσουν από τους Έλληνες της Κύπρου, συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού (82%) τον έλεγχο του νησιού.

Γιατί βιάζονται

Θέλουν να «εκμεταλλευθούν» το «παράθυρο ευκαιρίας» που συνιστά η παρουσία του κ. Αναστασιάδη στην προεδρία, η δραματική εξασθένηση της Ελλάδας και η σύγχυση των ηγετών της. Θέλουν να κλείσουν το θέμα του αγωγού Ισραήλ-Τουρκίας και να βάλουν όσα περισσότερα εμπόδια μπορούν σε δυνητική ανάμειξη της Ρωσίας στην περιοχή. Θέλουν να τα κάνουν όλα προτού πάμε στην αναπόφευκτη επανεξέταση της διεθνούς πολιτικής των ΗΠΑ και προτού το μνημόνιο οδηγήσει την Ελλάδα σε νέες, ίσως και γεωπολιτικές περιπέτειες. Ο στόχος τους είναι ο ίδιος από τη δεκαετία του 1950 και τον διατύπωσε στη Βουλή των Κοινοτήτων ο υπουργός Αποικιών της Βρετανίας, προτού καν αρχίσει η επανάσταση της ΕΟΚΑ. Η Κύπρος ανήκει στις περιοχές της αυτοκρατορίας που δεν επιτρέπεται να διοικούνται από τους κατοίκους τους. Η ελληνοτουρκική σύγκρουση είναι το δευτερογενές αποτέλεσμα του αποικιακού ζητήματος που παραμένει πάντα το Κυπριακό.

Ξανά το Σχέδιο Ανάν

Αυτό ακριβώς ήταν το αντικείμενο των συνομιλιών στην Ελβετία, δηλαδή η εφαρμογή, σε χειρότερη μάλιστα εκδοχή, του απορριφθέντος το 2004 από τη συντριπτική πλειοψηφία του κυπριακού λαού σχεδίου Ανάν. Η Τουρκία όμως, έχοντας αντιληφθεί ότι Αθήνα και Λευκωσία δεν έχουν «σπονδυλική στήλη», επιμένει να ζητά όλο και περισσότερα, αποτρέποντας έτσι, προς το παρόν, την επίτευξη συμφωνίας.

Βιάστηκε να πανηγυρίσει η εφημερίδα Πολίτης, ναυαρχίδα των ξένων και του «ναι», το 2004 όπως και σήμερα, δημοσιεύοντας χάρτη με τη Μόρφου και την Αμμόχωστο (μια σκιά της παλαιάς ελληνικής πόλης, που θα χρειαστεί πέντε Προϋπολογισμούς για να οικοδομηθεί ξανά), να «επιστρέφουν» στους Ελληνοκύπριους.

Αλλά ο χάρτης είναι παραπλανητικός. Αν ήταν σωστός δεν θα έπρεπε να περιγράφει την «επιστροφή» της Μόρφου και της Αμμοχώστου, αλλά την υπαγωγή της Λάρνακας, της Λεμεσού και της Πάφου στην εξουσία ενός μετααποικιακού μορφώματος, που ο καθηγητής Δημήτρης Τσάτσος είχε περιγράψει το 2004 το σύνταγμά του ως «έργο παράφρονος» και ο επίσης συνταγματολόγος Βαγγέλης Βενιζέλος είχε πει ότι μπορεί κανείς να το «ξετινάξει σε τρία λεπτά» από την άποψη του Διεθνούς, του Ευρωπαϊκού και του Συνταγματικού Δικαίου.

Φαίνεται όμως ότι οι ηγέτες των Ελλήνων της Κύπρου (από κοντά και της Ελλάδας) έχουν καταλήξει ότι είναι αρκετά ισχυροί για να μη χρειάζονται την προστασία του Δικαίου, ή αρκετά έξυπνοι για να υπογράφουν ότι τους βάζουν μπροστά δήθεν για να μην τα εφαρμόσουν αύριο ή για να τα βελτιώσουν μεθαύριο.

Για το Κυπριακό ο στόχος, όπως τον διατύπωσε στη δεκαετία του ’50 ο υπουργός Αποικιών της Βρετανίας, είναι πάντοτε ο ίδιος. Η Κύπρος δεν επιτρέπεται να διοικείται από τους κατοίκους τους. Σήμερα, οι πολιτικές ηγεσίες Κύπρου και Ελλάδας μοιάζουν έτοιμες να «λύσουν» το Κυπριακό δίνοντάς το βορά στην κλονιζόμενη παγκοσμιοποίηση. Ειδικότερα, η Κύπρος είναι το μόνο κράτος στον κόσμο του οποίου ο πρόεδρος Ν. Αναστασιάδης, που υποτίθεται έχει εκλεγεί για να το κυβερνά και όχι να το διαλύσει, έχει μόνος του οικειοποιηθεί καθήκοντα… Συντακτικής Συνέλευσης!

Έλληνες – το τελευταίο θύμα της παγκοσμιοποίησης

Μικρό παιδί, ένα μεσημέρι του 1974, άκουσα τα κλάξον και ανέβηκα στην ταράτσα του σπιτιού μου να δω τα αυτοκίνητα που κατέβαιναν κορνάροντας ασταμάτητα τη Βασιλίσσης Σοφίας. Η χούντα των συνταγματαρχών, που επέβαλαν στην Ελλάδα ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και άλλοι φίλοι, ακριβώς για να «λύσουν» το κυπριακό, εξαφανίζοντας την Κυπριακή Δημοκρατία και σκοτώνοντας τον πρόεδρό της, κατέρρεε μπροστά στα μάτια μου. Εκατοντάδες χιλιάδες λαού γέμιζαν σιγά-σιγά την Πλατεία Συντάγματος, χωρίς ηγεσία και χωρίς οργανώσεις, πλην ελαχίστων πιστών του Καραμανλή που διέσχιζαν οργανωμένοι το μάλλον παραξενεμένο πλήθος. Κενό εξουσίας επικρατούσε προς στιγμήν στην Ελλάδα.

Όχι όμως παντού. Ένας νεαρός που κατέβαινε την οδό Λάχητος (νυν Κόκκαλη) έσφιξε τη γροθιά του και κάτι φώναξε στους φρουρούς έξω από το ΕΑΤ-ΕΣΑ. Εκεί δεν είχε ακόμα καταρρεύσει η χούντα, βγήκαν οι ΕΣΑτζήδες από μέσα, τον μπαγλάρωσαν κι ένας θεός ξέρει τι του ‘καναν του ανθρώπου. Ήταν το τελευταίο θύμα της δικτατορίας.

Τη θυμήθηκα την ιστορία γιατί αυτό ακριβώς πάει να συμβεί και τώρα. Όχι με κάποιον εξεγερμένο νεαρό, αλλά με το ίδιο το κυπριακό κράτος (πάλι!), που κινδυνεύει να γίνει το τελευταίο θύμα της απερχόμενης διεθνούς τάξης πραγμάτων. Θα ‘ταν πολύ αστείο, αν δεν ήταν τόσο τραγικό, αλλά Ελλάδα και Κύπρος χάνονται και λόγω… σαχλαμάρας των ηγετών τους.

Ανίκανες, ιδιοτελείς και εξαρτημένες, όπως δυστυχώς αποδεικνύουν και στον πιο δύσπιστο τα ίδια τους τα έργα, οι πολιτικές ηγεσίες Κύπρου και Ελλάδας μοιάζουν τώρα έτοιμες να δώσουν το κυπριακό κράτος και τους Έλληνες της Κύπρου βορά στην κλονιζόμενη παγκοσμιοποίηση. Θα γίνουμε έτσι εμείς οι Έλληνες, πάντα σχεδόν καθυστερημένοι σε σχέση με την παγκόσμια Ιστορία, το τελευταίο πιθανώς θύμα μιας παγκόσμιας τάξης που, αν δεν απέρχεται, πάντως κλονίζεται σοβαρά! Κι αν τελικά επέλθει η καταστροφή της Κυπριακής Δημοκρατίας και των Ελλήνων της Κύπρου, θα αποτελέσει και τη χαριστική βολή στην Ελλάδα. Μια Ελλάδα που, υποκείμενη σε αδυσώπητο οικονομικό πόλεμο και νεοαποικιακή κατάκτηση, πνέει τώρα τα λοίσθια. Είναι ζήτημα αν η χώρα, ως κράτος των Ελλήνων, έχει ακόμα μια πενταετία ζωής, αν τουλάχιστον ο ελληνικός λαός δεν ξανακάνει το 1821, εκεί που φτάσανε τα πράγματα.

Μερικοί, ξέρω, θα πουν τον συγγραφέα αυτών των γραμμών «ακραίο», υπερβολικό». Οι «αριστεροί» συνηθίζουν να τον αποκαλούν «εθνικιστή», οι δεξιοί «κομμουνιστή». Χρειάζονται ταμπέλες για να μη συζητάνε. Αλλά ας βρεθεί, επιτέλους, κάποιος που να περιγράψει με ελάχιστη πειστικότητα που βαδίζει η Ελλάδα στον έβδομο χρόνο του μνημονίου και που θα πάει η Κύπρος με τις έξι βουλές και γερουσίες, με τα αναρίθμητα βέτο, με τους εναλλασσόμενους προέδρους, με ξένους να παίρνουν τις τελικές αποφάσεις (ή εναλλακτικά να αποφασίζονται οι κρατικές υποθέσεις με … κλήρωση. Ναι, κι αυτό συζητείται σε αυτές τις διαπραγματεύσεις! Σπάσαμε όλα τα παγκόσμια ρεκόρ).

Δύο χώρες – «μπάχαλο» σε έναν επικίνδυνο κόσμο

Αστεία πρόσωπα, αν δεν ήταν οι χαρακτήρες μιας τραγωδίας, οι πολιτικοί μας σε Ελλάδα και Κύπρο, νομίζουν (ή κάνουν ότι νομίζουν) πως έχουν απέναντί τους την Ευρώπη που είχε ο Καραμανλής το 1975 και ο Παπανδρέου το 1981. Νομίζουν (ή κάνουν ότι νομίζουν) πως την Αμερική διοικεί ο Τζον Κένεντι ή ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ. Δεν έχουν μάθει τίποτα από το γκρέμισμα καμιάς δεκαριάς χωρών της Μέσης Ανατολής κι από τη Γιουγκοσλαβία που προηγήθηκε. Ούτε καν από την καταστροφή της ίδιας τους της χώρας, αναμφισβήτητα τη μακράν σημαντικότερη που έχει σημειωθεί στην καπιταλιστική Ευρώπη μετά το 1945. Και σα να μην έφτανε αυτό, ήρθε τώρα κι ο Τραμπ, να τους προκαλέσει «σύγχυση νταβατζή», αφού δεν ξέρουν ποιος ακριβώς κάνει κουμάντο και τι ακριβώς θέλει από αυτούς να κάνουν.

Αν και εδώ που τα λέμε κακώς πονοκεφαλιάζουν. Αν κρίνουμε από τις επανειλημμένες, συνεχείς πράξεις και όχι από τα λόγια, δεν υπάρχει –δυστυχώς- σήμερα, μία δύναμη σε όλο το δυτικό σύστημα, απερχόμενη ή προσερχόμενη, που να μη δρα συστηματικά για την καταστροφή των Ελλήνων, της Ελλάδας και της Κύπρου (με την αξιοσημείωτη εξαίρεση ρευμάτων όπως αυτό που εξέφρασε ο Σάντερς στις ΗΠΑ ή ο Κόρμπιν στη Βρετανία, που ελάχιστα όμως ενδιαφέρουν τους πολιτικούς μας). Πρέπει να είναι (ή να θέλει κανείς να είναι) τυφλός για να μην το βλέπει.

Και δεν θα μπορούσε, άλλωστε, να υπάρξει τέτοια δύναμη, γιατί μόνο η αντίσταση ενός λαού/κράτους και η οικοδόμηση εναλλακτικών μπορεί να διαιρέσει τους εχθρούς του ή να τους κάνει πιο πρόθυμους για κάποιο συμβιβασμό. Οι δικοί μας υποχωρούν διαρκώς για να αποδείξουν πόσο «αξιόπιστοι», δηλαδή υποτελείς είναι. Οι άλλοι, όσο βλέπουν υποχώρηση, τόσο προχωράνε.

Υ.Γ. Ωραία μας τα είπε και ο κ. Ομπάμα στην Αθήνα. Ξέχασε όμως να μας πει, ο άνθρωπος της Goldman Sachs και των υπόλοιπων θηρίων, για τη δική του συμβολή, διά της κυβέρνησης ΓΑΠ και του ΔΝΤ, στα προγράμματα που κατέστρεψαν την Ελλάδα. Ευχαριστούμε για τη (δυστυχώς άγονη) συνηγορία του στην ελάφρυνση του χρέους, αλλά η δική του κυβέρνηση συνέβαλε πολύ ουσιαστικά για να γίνει το χρέος προς ιδιώτες χρέος προς ευρωπαϊκά κράτη υποκείμενο στο αγγλικό δίκαιο και ξένα δικαστήρια, διαρκώς διογκούμενο εργαλείο υποδούλωσης της Ελλάδας! Αφήστε την επιμονή του στις «μεταρρυθμίσεις» που σκοτώνουν τους Έλληνες.

 

Δημοσιεύθηκε στο www.konstantakopoulos.gr
στις 22/11/2016

Ιστορία και αποκρυπτογράφηση μιας περίεργης σχέσης

Των Τάσου Βαρούνη και Γιώργου Παπαϊωάννου


Οι πρόσφατοι τριγμοί της παγκοσμιοποίησης συνδέονται με γεγονότα που προκαλούν τόσο οι σοβαρές αντιθέσεις που γεννιούνται στους κόλπους των διεθνών ελίτ, όσο και η παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα στις εξελίξεις.

Στη Μεγάλη Βρετανία, κόντρα σε όλα τα προγνωστικά, αλλά και στους βασικούς συστημικούς παράγοντες, το πρόσφατο δημοψήφισμα έβγαλε Brexit. Μα είναι δυνατόν σε μια εποχή διεθνοποίησης, ένα ισχυρό κράτος να εγκαταλείπει μια υπερεθνική ολοκλήρωση;

Στις ΗΠΑ, η εκλογή Τραμπ προκάλεσε παγκόσμιο σοκ, αλλά και αποστροφή από τα ισχυρά πολιτικά, οικονομικά και χρηματιστικά κέντρα. Μα πώς είναι δυνατόν η Χίλαρι Κλίντον να μην κατάφερε να επικρατήσει στη μάχη απέναντι σε έναν «κλόουν», παρά την αμέριστη στήριξη όλων των δυναμικών παραγόντων της ιμπεριαλιστικής υπερδύναμης;

Πολλοί κάνουν λόγο για εποχή τεράτων. Αλλά μήπως τότε ήταν «εποχή αγγέλων» αυτή που εγκαινιάστηκε μετά την ταραγμένη διετία 1989-91 και χαρακτηρίστηκε Νέα Τάξη Πραγμάτων για την ανθρωπότητα, εν μέσω πολέμων και γενίκευσης της παγκόσμιας αδικίας;

Ανάμεσα σε αυτά τα γεγονότα, αναδεικνύεται ακόμα ένα με την δική του σημασία. Η Αριστερά στη συντριπτική της πλειοψηφία φαίνεται να καταγράφεται σήμερα σαν μια δύναμη φιλική στην παγκοσμιοποίηση. Σε αυτό το μικρό δισέλιδο αφιέρωμα, διερευνούμε το γεγονός αυτό, τόσο στην σημερινή όσο και στην ιστορική του διάσταση.

 

Στον πυρήνα του θαυμαστού «ενιαίου κόσμου»

Η Αριστερά από συμπληρωματική μέχρι και προωθητική ιδεολογική δύναμη της παγκοσμιοποίησης

Τα σχήματα και οι ερμηνείες με τα οποία η Αριστερά αποδέχτηκε το φαινόμενο και τις διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης εδώ και αρκετές δεκαετίες αποδεικνύουν καταρχήν δυο πράγματα. Πρώτον, ότι στον πυρήνα της αριστερής σκέψης λειτουργούν αντιλήψεις που χρειάζονται τουλάχιστον ξεσκαρτάρισμα. Και δεύτερον, ότι αυτές οι οπτικές και στάσεις δεν ήταν άσχετες από τα προνόμια που απολάμβανε η Αριστερά –κυρίως η ευρωπαϊκή- ως κομμάτι του «ενιαίου κόσμου» μετά το ’89. Σε κάθε περίοδο οι αφηγήσεις τροποποιούνταν και μεταβάλλονταν στη βάση των αναγκών προσαρμογής. Στην πραγματικότητα, η συντριπτική πλειοψηφία των αριστερών δυνάμεων δεν μπόρεσε να οικοδομήσει μια ανεξάρτητη, διευρυμένη και ανταγωνιστική ματιά απέναντι στην καθόλου αναπόφευκτη «αλλαγή του κόσμου» υπό την καθοδήγηση των διαδικασιών παγκοσμιοποίησης. Στις καλύτερες εκδοχές κράτησε μια απλώς διεκδικητική στάση, στις χειρότερες υπήρξε από συμπληρωματική έως προωθητική δύναμη αυτής της πορείας.

Σήμερα, οι διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης έχουν προχωρήσει. Μαζί και τα όρια τους, αφού τελικά δεν μπόρεσαν ν’ αποτελέσουν το αντίδοτο στην παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Ακόμα κι αν η πορεία τους δεν ήταν «αντικειμενική», έχουν δημιουργήσει ένα ολότελα νέο περιβάλλον. Όχι μόνο ως μια εικόνα του πλανήτη με ό,τι αυτό συμπεριλαμβάνει οικονομικά, γεωπολιτικά κ.λπ., αλλά και ως διαμορφωτική δύναμη που έδρασε και δρα πάνω στους ανθρώπους, τους λαούς, τα υποκείμενα. Στις μέρες μας ζούμε εντονότερα τις αντιφάσεις αυτής της πορείας. Μπορεί οι σύγχρονες αμφισβητήσεις να παρουσιάζουν μια μεγάλη ποικιλία αλλά είναι σίγουρο πως έχουμε μπει σε μια νέα περίοδο. Οι «φρουροί της παγκοσμιοποίησης» δεν παίζουν πια μόνοι τους.

Αντικειμενισμός και διεθνισμός

Η λατρεία της Επιστημονικοτεχνικής Επανάστασης αποτέλεσε την πρωταρχική βάση για την πλήρη αποδοχή της παγκοσμιοποίησης από μεριάς της Αριστεράς. Σύμφωνα με την οπτική της, οι παραγωγικές δυνάμεις αναπτύσσονται «γενικώς κι αορίστως», ενώ οι υπερεθνικές ολοκληρώσεις αντιμετωπίζονται ως αποτέλεσμα της αντικειμενικής αυτής διαδικασίας που ξεπερνά -δεν μπορεί παρά να ξεπερνά- τα πλαίσια και τους περιορισμούς του εθνικού κράτους. Η υπαγωγή της επιστήμης στις ανάγκες του κεφαλαίου «ξεχάστηκε». Η τεχνολογική εξέλιξη αναγορεύτηκε οδηγός στην πορεία όλων των υπολοίπων αλλαγών, λες και αυτή είναι ανεξάρτητη από συσχετισμούς και επιδιώξεις.

Έτσι, δεν ήταν καν «νοητή» η οποιαδήποτε αμφισβήτηση της παγκοσμιοποίησης, παρά μόνο η διεκδίκηση καλύτερων όρων μέσα σε αυτή. Το πρόβλημα ήταν πια ο τρόπος προσαρμογής και ένταξης στην παραγωγή και τη λεία μιας πίτας που τάχα θα μεγάλωνε. Ένας διεθνής καταμερισμός εργασίας που δεν είχε τίποτα το αντικειμενικό ή ισότιμο παρά μόνο την ισχυροποίηση πολυεθνικών και ισχυρών κέντρων επιβλήθηκε μέσα από τη διάλυση χωρών, οικονομιών και την καταστροφή παραγωγικών διαδικασιών και δυνάμεων.

«Στερείται βάσης μια παγκοσμιοποίηση που μειώνει την τιμή των παπουτσιών του παιδιού, αλλά κοστίζει τη θέση εργασίας του πατέρα»

Άλλες οπτικές μέσα σε χώρους της Αριστεράς ευελπιστούσαν σε έναν μετασχηματισμό αυτής της παγκοσμιοποιημένης πραγματικότητας σε μια άλλη με σοσιαλιστικό περιεχόμενο. Μάλιστα η Ευρωπαϊκή Ένωση θεωρήθηκε από αρκετούς σαν μια ακόμα… υλική προετοιμασία για τον σοσιαλισμό. Αρκούσε μονάχα οι επαναστατικές δυνάμεις να πάρουν το πάνω χέρι και να τη διαχειριστούν διαφορετικά. Μα τι το επαναστατικό υπάρχει στο να κατασκευάζει μια χώρα μόνο βίδες, άλλη να παράγει καπνά και η τρίτη να προσφέρει αποκλειστικά τουριστικές υπηρεσίες; Αν σήμερα, οι μορφές ενός νέου διεθνισμού, οφείλουν να συμπεριλάβουν παραγωγικές συνεργασίες και συνέργειες σε διεθνές επίπεδο -διάμεσου και ανεξάρτητα από τα κράτη;- αυτό θα βρίσκεται σε αντίθεση με ό,τι ανεξέλεγκτο από τους λαούς επιβάλει σήμερα η ιμπεριαλιστική παγκοσμιοποίηση.

Ανθρώπινα δικαιώματα και δημοκρατία

Έπειτα ήταν τα «ανθρώπινα δικαιώματα» που έγιναν το νέο σύνθημα για την Αριστερά σε αγαστή πάντα συμπόρευση με τον καπιταλιστικό κόσμο. Ανασύρθηκε μέχρι και το «δικαίωμα των εθνών στην αυτοδιάθεση» για να νομιμοποιηθούν οι αποσχιστικές τάσεις που εκδηλώθηκαν με σύμβολα τις αμερικάνικες σημαίες. Διαλύθηκαν κυρίαρχες χώρες στο όνομα υποτίθεται του αγώνα ενάντια σε εθνοκαθάρσεις. Με πιο χαρακτηριστικότερο παράδειγμα, τον βομβαρδισμό της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ το 1999 με τις ευλογίες της ευρωπαϊκής Αριστεράς που μάλιστα συγκυβερνούσε σε Γαλλία και Ιταλία.

Η παγκοσμιοποίηση εμφανίστηκε όμως και ως «εξαγωγή δημοκρατίας». Πέρα από την προφανή κοροϊδία -αφού οι υπερασπιστές των ανθρώπινων δικαιωμάτων τα καταπατούσαν με κάθε τρόπο εντός και εκτός των καπιταλιστικών μητροπόλεων- η ρητορεία αυτή ενέταξε τη σκέψη σ’ ένα καινούριο ιδεολογικό φόντο. Τον αγώνα υπέρ ενός απροσδιόριστου οικουμενισμού και ενάντια στο δηλητηριώδες εθνικό γεγονός που βαπτίστηκε συλλήβδην εθνικιστικό. Σε αυτό τον αγώνα μάλιστα ήταν η αριστερή διανόηση που πρωτοστάτησε, αφού η εθνική κυριαρχία έμοιαζε με έννοια ρετρό. Η παγκοσμιοποίηση θα αποτελούσε έτσι το αποκορύφωμα της συνεργασίας των κρατών και της άρσης των διαφορών που προκαλούσαν τις παγκόσμιες συρράξεις. Στην πραγματικότητα βέβαια αυτό που προωθούνταν δεν ήταν ο οποιοσδήποτε ενιαίος κόσμος αλλά ο ενιαίος κόσμος της παγκόσμιας καπιταλιστικής αγοράς. Σήμερα, σε μια περίοδο ανάδυσης του «γεωπολιτικού στοιχείου», τα ίδια τα εδαφικά σύνορα αποτελούν εμπόδια που οφείλουν να ξεπεραστούν.

Υπάρχει όμως μια ακόμα πραγματική και ιδεολογική επιβάρυνση από την ρητορική της υπεράσπισης των «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» εν μέσω παγκοσμιοποίησης. Η νίκη του οικονομικού στοιχείου πάνω στο πολιτικό. Η ιμπεριαλιστική παγκοσμιοποίηση θα ενέτασσε τα πάντα στο μοναδικό, διεθνοποιημένο μοντέλο του νεοφιλελεύθερου συστήματος. Έτσι, η πολιτική κυριαρχία και αρμοδιότητα των επιμέρους χωρών μοιάζει πια απελπιστικά αδύνατη ή αδιάφορη μπροστά στις επιταγές παγκόσμιας ισχύς των οικονομικών νόμων. Η πολιτική μοιάζει με την οικονομική διαχείριση. Ή από την άλλη –όπως μας έμαθε με τον λόγο του ο σύντροφος Ομπάμα- μπορεί να διαμορφώνει ενεργούς πολίτες μόνο όμως στο βαθμό που αυτοί δεν αμφισβητούν το οικονομικό μοντέλο.

Διαλύοντας τις συλλογικές ταυτότητες

Αλλά και κάτι τελευταίο. Η εικόνα ενός ανθρώπου απογυμνωμένου από δεσμούς, πατρίδες, συλλογικές εντάξεις, ιστορίες, παραδόσεις και εν συνεχεία ενός πολιτισμού αδιαφοροποίητου και υποταγμένου στο μοναδικό κυρίαρχο πρότυπο, δεν έχει τίποτα το προοδευτικό ή ανθρώπινο. Η πολυπολιτισμικότητα που τόσο διαφημίζεται πατάει ακριβώς στη διάλυση όλων των εθνικών, κοινοτικών κ.λπ. ιδιαιτεροτήτων. Αυτός είναι ο πλούτος της υπαρκτής παγκοσμιοποίησης. Γιατί κάθε πατρίδα που καταστρέφεται, κάθε σύνορο που παραβιάζεται από τους ισχυρούς, δεν μας φέρνει κοντύτερα ούτε μεταξύ μας, ούτε στην πανανθρώπινη λευτεριά. Μάλλον στην αναζωπύρωση νέων μορφών φασισμού συμβάλλει. Το σύστημα θα εξοντώνει συλλογικές ταυτότητες –είναι και η εθνική μια απ’ αυτές με όλες τις αντιφάσεις της- και θα προσφέρει νέες πιο διχαστικές κι επιθετικές. Ή πάλι θα γεννά ανθρώπινες φιγούρες που θα μοιάζουν περισσότερο με ζώα και με μοναδικό στόχο την επιβίωσή τους. Ας σκεφτούμε μόνο τις διαδικασίες γκετοποίησης σε όλο τον πλανήτη. Κατατεμαχισμός, αποδιάρθρωση των κοινωνιών κι έπειτα ανασύνθεσή τους σε ανταγωνιστικά πλαίσια και πάντα στο περιθώριο. Αυτό είναι το κοινωνικό μοντέλο που προάγει αλλά και υποστηρίζει σήμερα την παγκοσμιοποίηση. Οι εποχές όπου ο αντικαπιταλισμός συνδέθηκε μονόπλευρα με διάφορα είδη «απελευθερώσεων» πέρασαν ή αφορούν πια ελάχιστους βολεμένους.

Γιατί για την Αριστερά, στην πιο μεταμοντέρνα εκδοχή της, η έμφαση εδώ και δεκαετίες δίνεται στα δικαιώματα του ατόμου. Όχι βέβαια σε όλα. Αλλά σε όσα μπορούν να γίνουν ανεκτά, χωρίς μεγάλο ζήτημα για τους υπάρχοντες συσχετισμούς. Τι σημασία έχει το εάν εφαρμόζει μνημόνια, αν καταστρέφει κοινωνικά στρώματα, αν προωθεί στρατιωτικούς νόμους, αν στηρίζει ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Η ελευθερία και οι επιλογές του ατόμου είναι αυτές που προέχουν. Ας μη βιαστούν κάποιοι να ανταπαντήσουν ότι «και τα δυο είναι σημαντικά». Προφανώς. Εμείς όμως εδώ αναφερόμαστε σε όσους προωθούν ή σιωπούν για τα πρώτα, έχοντας κάνει σημαία τους κάποια από τα δεύτερα. Στην πραγματικότητα μάλιστα, και σε βαθύτερη διάσταση, αυτό συμβαδίζει με την μοντελοποίηση που αναφέραμε παραπάνω. Υπάρχουν βέβαια και πιο σοβαρά ζητήματα για τη χειραφέτηση των ανθρώπινων κοινωνιών. Αν η μόνη μορφή αναγνώρισης της ανθρώπινης κατάστασης είναι η ατομική ύπαρξη. Αν υπάρχουν συλλογικές υποστάσεις και οντότητες άξιες δικαιωμάτων. Αλλά αυτά ανοίγουν μια συζήτηση που μόνο έξω από το κυρίαρχο πλαίσιο μπορεί να διεξαχθεί.

Το χαμόγελο του Σιάτλ

Αν ψάξουμε μια συμβολική αρχή για τον 21^ο αιώνα -σε σχέση με την ιστορία όσων αγωνίζονται- τότε ίσως το «Σιάτλ» να κερδίζει επάξια αυτή τη θέση. Το 1999 κάνει την εμφάνισή του το κίνημα ενάντια στην παγκοσμιοποίηση. Το no global κίνημα. Μια σημαντική «διεργασία» παγκόσμιας εμβέλειας, η συμβολή της οποίας στάθηκε καθοριστική. Τουλάχιστον, για όσους αντιμετωπίζουν τα κινήματα πέρα από το δίπολο «νίκησε-έχασε». Από το Σιάτλ μέχρι τη Γένοβα και την Φλωρεντία, με αρκετούς ενδιάμεσους σταθμούς, εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι διαδηλώνουν την αντίθεσή τους στον ΠΟΕ, το ΔΝΤ, το G8, την Παγκόσμια Τράπεζα, το ΝΑΤΟ. Αυτό το μαζικό κίνημα κατάφερε -και αυτή υπήρξε η τεράστια συνεισφορά και σημασία του- να καταγράψει με αρνητικό πρόσημο την παγκοσμιοποίηση στη συνείδηση εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη. Ως μια διαδικασία που δημιουργεί φτώχεια, ανισότητες και καταστροφές κάθε είδους. Επιπλέον, μέσα από διεθνή «ραντεβού», έθεσε και υλοποίησε την ανάγκη διεθνούς συντονισμού και συνεργασίας.

Το anti-global κίνημα, με έναυσμα τις μεγάλες κινητοποιήσεις στο Σιάτλ ενάντια στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, κατάφερε να καταγράψει με αρνητικό πρόσημο την παγκοσμιοποίηση στη συνείδηση εκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον πλανήτη

Όπως σε όλα τα πραγματικά κινήματα, συνυπήρχαν διαφορετικές απόψεις, προσανατολισμοί και επιδιώξεις, ενώ ο τρόπος που δέθηκε και προχώρησε σε κάθε χώρα καθορίστηκε από εθνικές ιδιαιτερότητες και συγκυρίες. Υπήρξε πάντως -και σε πολλές περιπτώσεις κυριάρχησε ή «έκανε κουμάντο»- μια πτέρυγα και οι δυνάμεις που αναφέρονταν σε μια «εναλλακτική παγκοσμιοποίηση». Για την πτέρυγα αυτή, το φαινόμενο θεωρήθηκε αντικειμενικό, κι έμενε μονάχα να μετριαστούν κάποιες αρνητικές του συνέπειες. Ειδικά στην Ευρώπη, η μέχρι το μεδούλι φιλοευρωπαϊκή Αριστερά προσπαθούσε να μετριάσει κάθε αιχμή που στρέφονταν πιο συνολικά ενάντια στο ευρωπαϊκό οικοδόμημα. Ο ευρωπαϊσμός ήταν η κεντρική εκδοχή της παγκοσμιοποίησης στον ευρωπαϊκό χώρο αλλά ουδέποτε μπήκε στο στόχαστρο. Το μέγιστο της αντιπαράθεσης ήταν οι πολιτικές λιτότητας που είχαν ήδη αρχίσει να προωθούνται ταχέως στις ευρωπαϊκές χώρες, μαζί με κάποιες πολεμοχαρείς επιλογές των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων. Ένα άλλο κομμάτι της Αριστεράς –φουλ αντιευρωπαϊκό στις διακηρύξεις- σνόμπαρε αυτό το κίνημα, απέχοντας προκλητικά από τις διαδικασίες του. Τον τόνο πάντως, πέρα από τις «ζυμώσεις» των κορυφών, τον έδωσε και στην περίπτωση αυτού του κινήματος, ο αγωνιζόμενος κόσμος με το ένστικτο και την ευρηματικότητά του.

Στην ουρά της μιας πτέρυγας

Η Αριστερά συντάσσεται σήμερα με την «παράταξη» του χρηματιστικού φιλελεύθερου καπιταλισμού

Αυτά συμβαίνουν και στις καλύτερες οικογένειες… Οι παραδοσιακές πολιτικές οικογένειες, όπως τις γνωρίζαμε στην Ευρώπη, σχεδόν δεν υπάρχουν πια ως αντιθετικοί πόλοι στο πολιτικό σκηνικό. Ή τουλάχιστον, τα σύνορα μεταξύ τους γίνονται όλο και πιο ακαθόριστα, ενώ μεγάλες ρωγμές τις διαπερνούν οριζόντια. Ας σκεφτούμε ότι σε κάθε κόμμα στη Μεγάλη Βρετανία, υπήρχαν υποστηρικτές και πολέμιοι του Brexit, ενώ στη Γερμανία χριστιανοδημοκράτες και σοσιαλδημοκράτες κυβερνούν μαζί τη χώρα – ατμομηχανή της Ε.Ε.

Μπάρακ Ομπάμα και Χίλαρι Κλίντον. Η ομιλία του πρώτου στην Αθήνα συνάντησε τον θαυμασμό των υποστηρικτών της ελληνικής κυβέρνησης, ενώ η δεύτερη υποστηρίχθηκε από όλη σχεδόν την ευρωπαϊκή Αριστερά, με τη λογική του μικρότερου κακού απέναντι στον Ντόναλντ Τραμπ.

Ταυτόχρονα, στις ΗΠΑ, τα δυο μεγάλα στρατόπεδα μόνο τυπικά παρέμειναν ενωμένα. Ο Μπέρνι Σάντερς των Δημοκρατικών, μόνο κόντρα στην πλειοψηφία των οπαδών του, σύρθηκε τελικά στην υποστήριξη της Κλίντον, ενώ πολλοί παράγοντες των Ρεπουμπλικάνων, ανάμεσά τους και ο Τζορτζ Μπους, απέφυγαν να στηρίξουν τον Ντόναλντ Τραμπ.

Δυο «παρατάξεις» αναδεικνύονται στις τάξεις των ελίτ του δυτικού κόσμου. Από τη μια, το στρατόπεδο των ακραιφνών υποστηρικτών του χρηματιστικού παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού, που προχωρά εσχάτως σε ένα αναγκαίο «λίφτινγκ», σοκαρισμένο κι αυτό μπροστά στις ήττες του. Από την άλλη, το αναδυόμενο στρατόπεδο της «αναδίπλωσης», καθοδηγούμενο από ολιγαρχικά κέντρα, εκμεταλλευόμενο ανάγκες και φόβους ευρύτατων πληττόμενων στρωμάτων. Μια μειοψηφική, αν και ανερχόμενη, δύναμη που δείχνει περισσότερο ικανή στην παρούσα φάση να συγκεντρώνει πολιτική ισχύ.

Η Αριστερά, στην συντριπτική της πλειοψηφία αποτελεί ουραγό της μιας πτέρυγας, αυτής που φανατικά υποστηρίζει την συνέχεια του φιλελεύθερου παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού. Στις εκλογές των ΗΠΑ, σύμπασα σχεδόν η ευρωπαϊκή Αριστερά συντάχθηκε με την Κλίντον απέναντι στον σκοταδισμό του Τραμπ. Στην Ελλάδα, ο «αριστερός» πρωθυπουργός υποδέχτηκε σαν ελευθερωτή τον Ομπάμα, ενώ όσα διαμείφθηκαν τις μέρες της επίσκεψης σαφώς δεν είχαν διπλωματική αλλά έντονα πολιτική και συμβολική χροιά.

«Συμφωνήσαμε», είπε ο Αλ. Τσίπρας, «ότι το να αποκτήσουν ξανά οι σύγχρονες κοινωνίες ελπίδα και προοπτική, είναι η μόνη απάντηση, απέναντι σε ένα ανερχόμενο ρεύμα σκεπτικισμού και εθνικής περιχαράκωσης, που απειλεί τις σύγχρονες δημοκρατίες», ενώ δήλωσε αισιόδοξος γιατί έχει γνωρίσει την Άνγκελα Μέρκελ και σχημάτισε τη γνώμη «ότι είναι μια πολιτικός με αίσθημα της ευθύνης απέναντι στην Ευρώπη και στο μέλλον της Ευρώπης».

Ας μην μείνουμε στον χατζηαβατισμό τον δηλώσεων. Έχουν ουσία και αυτή είναι η συστράτευση στο στρατόπεδο των Μέρκελ, Ομπάμα, απέναντι σε εθνικιστές και «ευρωσκεπτικιστές». Σε όσους δηλαδή αντιμάχονται την παγκοσμιοποίηση ή την Ε.Ε. που δεν είναι παρά η υλοποίησή της παγκοσμιοποίησης στην ευρωπαϊκή ήπειρο. Δεν πρόκειται για ελληνική εξαίρεση. Όλη η ευρωπαϊκή Αριστερά, με τιμητικές εξαιρέσεις, «χορεύει» στους ίδιους ρυθμούς.

Άλλωστε, σε τι θα διαφωνούσε με την ομιλία Ομπάμα στο ίδρυμα Νιάρχου, ένας mainstream Έλληνας ή Ευρωπαίος αριστερός; Αν το καλοσκεφτούμε, σχεδόν σε τίποτα. Υποστήριξη της διεθνοποίησης, καταγγελία των συνταγών λιτότητας υπέρ μιας μισοκεϋνσιανής ρητορικής, ύμνοι στην κοινοβουλευτική φιλελεύθερη δημοκρατία, αποδοχή της αγοράς και των νόμων της, θέρμη για τα ανθρώπινα δικαιώματα, υποστήριξη της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης. Η ατζέντα Ομπάμα δεν διαφέρει από το πλαίσιο της Αριστεράς αλλά στην πραγματικότητα το εμπεριέχει.

Ο εγκλωβισμός στους σχεδιασμούς κάποιας από τις δύο παρατάξεις είναι έτσι κι αλλιώς προβληματικός και οδηγεί στην απώλεια κάθε αυτονομίας. Η συστράτευση ειδικά με το στρατόπεδο της παγκοσμιοποίησης, με την πτέρυγα εκείνη των διεθνών ελίτ που φέρουν την ευθύνη για την οικοδόμηση του σημερινού κόσμου και την πολιτική που ακολουθήθηκε τις τελευταίες δυο-τρεις δεκαετίες, είναι συνταγή εξαφάνισης αυτού του είδους που καταγράφεται τυπικά στα αριστερά του πολιτικού φάσματος. Ας μην μεμψιμοιρούν μετά για την ανυποληψία τους, ούτε γιατί επενδύεται στην ακροδεξιά η δυσαρέσκεια των πολιτών για την Ευρώπη που οικοδομείται. Η ευθύνη είναι όλη δική τους.

Κεντρική φωτο:
Kenneth Tin-Kin Hung 
“IN GOD WE TRUST”, 2009
Mohammad – The Nightmare Journey

πηγή e-dromos.gr